ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...σε νιώθω εδώ...Νιώθω να μου απαντάς εδώ....Άλλες φορές με κλειδωμένα τα σχόλια και άλλες με ανοιχτα....Και εγω να ρωτώ από κάτω αλλά απάντηση να μην παιρνω...Να συνεχιζω να ελπίζω... Μια ελπίδα που δεν ξέρω αν θα μου κάνει καλό ή κακό...Επειδή δεν αντεχα, πριν λίγο καιρό σε Ρώτησα αν γραφείς στη lifo (δεν ειπα στήλη) και απαντησες αρνητικά....Άρα εδώ έχουμε να κάνουμε με δύο πράγματα...Ή γράφεις και μου ειπες ψεματα ή δεν γράφεις όντως και τζαμπα ελπίζω...Σε κάθε εξομολόγηση μου δίνω κάποιες λεπτομέριες που θα μειωσουν τις πιθανότητες να απαντήσει κάποια αλλη...Και σήμερα κάνω την τελευταία μου...Και αν είσαι εδω θέλω απάντηση που να καταλάβω ότι είσαι εσύ, και όχι του τύπου αχ καρδουλα μου και εγώ σε θέλω ή θα σε στριμωξω σε καμία γωνία στη δουλειά καμία μερα και άλλα που μπορεί να έχει γράψει ο οποιοσδήποτε...Αν σου λένε κάτι τα παρακάτω...-Πρώτη γνωριμία παραμονές Χριστουγέννων...-Σου ειπα πως αισθάνομαι Αγίου Βαλεντίνου....-Παρατημενες μπύρες σπίτι σου από την τελευταία επίσκεψη μου εκει,-πρόταση για κρασί στη μια το ξημέρωμα, και μετά Κράξιμο από εσένα γι αυτό το μήνυμα..-Επαφή μόνο καθημερινές στην δουλειά και αυτές αν,-Μια συγνώμη που σου ζήτησα αν σε έκανα να αισθάνθηκες ασχημα με τις πράξεις μου.......τότε είμαι εγω, και ακόμα σε θέλω..Γιώργος...