4.2.2014 | 16:51
Ωρες ωρες τα κανω σκατα....
Ξεκινησαμε πριν κανα χρονο στο χαλαρο και σε μια φαση φτασαμε και στον χωρισμο αλλα τελικα μειναμε μαζι. Δεν νομιζω να με ερωτευτηκες αλλα ουτε και γω εσενα. Με την παροδο των μηνων συνηθισαμε ο ενας τον αλλο και φτασαμε στο σημειο να δεσουμε. Και ομως κατι μεσα μου μου λεει οτι δεν πρεπει να ειναι ετσι τα πραματα αναμεσα σε δυο ανθρωπους. Δεν θελω να σε χασω ομως. Απο την αλλη αν συνεχισω να νιωθω ετσι θα γινω μιζερος και δυστυχισμενος...ποσο κακομαθημενος εχω γινει ε? ολα δικα μου τα θελω...ξερω οτι ετσι οπως τα λεω πρεπει να χωρισω αλλα απο την αλλη δεν θελω. Δεν εχω οραμα για μας, αν και καποιες φορες αναρωτιεμαι πως θα ηταν η ζωη μου μαζι σου. Αν καναμε οικογενεια και παιδια. Αλλοι φιλοι μου λενε μλκ δεν κολλατε καθολου με την ταδε και αλλοι μου λενε μλκ κατσε στα αυγα σου ειναι συνενοησιμη ειναι καλη κοπελα μην πας γυρευοντας... κατα βαθος ξερω αλλα στην ουσια δεν μπορω να το διαλυσω...και οι μερες περνουν και εγω νιωθω βαθια προβληματισμενος... την μια μερα ολα πανε καλα και την επομενη καποιος μου λεει κατι και αμεσως νιωθω ανασφαλεια για αυτο που εχω μαζι σου...