ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 23 χρονών, έχω σχέση 1μιση χρόνο και περνάω πολύ καλά. Το πρόβλημα είναι ότι αυτό που εγώ θεωρώ φυσιολογικό ο υπόλοιπος κόσμος το θεωρεί πρόβλημα. Με το παιδί που είμαι μαζί όπως είπα περνάω πολύ όμορφα μου μαθαίνει πράγματα συχνά και τον αγαπώ και σαν άνθρωπο και σαν φίλο μου. Όμως όταν δεν είμαστε μαζί, λόγω σπουδών, οι ορμές της ανθρώπινης φύσης καραδοκούν. Σκέφτομαι ότι θέλω να κάνω σεξ με άλλα άτομα, αλλά δεν το κάνω γιατί εδώ και πάρα πολλά χρόνια έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι αυτό είναι λάθος. Πόσο ντροπή είναι να ενδώσεις στα ζωώδη ένστικτα που σου προσέφερε η φύση? Για τα προαναφερθέντα άτομα δεν νιώθω καμία άλλη έλξη πέρα από σεξουαλική. Θα με πείτε όλοι καραπ***αρα του κερατά, αλλά πραγματικά πιστεύω ότι όταν τον άνθρωπο που είστε μαζί τον εκτιμάς και τον αγαπάς, το σεξ μαζί του είναι ο λεγόμενος έρωτας, ενώ το σεξ με άλλους ανθρώπους είναι ικανοποίηση ενστίκτων και ορμών, κάτι το οποίο όλοι έχουμε ανάγκη. Και στο κάτω κάτω αν δεν την ικανοποιήσεις σε τρώει όλο και πιο πολύ.