ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχουμε 10 χρόνια διαφορά, είσαι 34ων χρονών, είμαστε μαζί 2+ χρόνια μαζί.Δεν έχω επιδιώξει τίποτα από εσένα, δεν σε πιέζω, δεν σε ζαλίζω με τα θέλω μου. Ξέρω ότι έχεις περάσει αυτή την φάση αλλά ως πότε θα περιμένω από τα χείλη σου ένα "Σ'αγαπώ"? Στο είπα ακριβώς ένα χρόνο πριν, ήμουν και λίγο πιωμένη... δεν απάντησες δεν αντέδρασες καν.Νομίζεις ότι δεν το θυμάμαι, κάνω βέβαια ότι δεν το θυμάμαι. Μου αρέσει που είμαστε μαζί, περνάω ωραία. αλλά ώρες ώρες νιώθω ότι μόνο εγώ προσπαθώ για αυτό... κοιμόμαστε αγκαλιά και ντρέπομαι να σου πω σ'αγαπώ.. το συναίσθημα γίνεται λογική πλέων και δεν ξέρω αν αυτό κάνει καλό, όχι στη σχέση μας, σε εμένα.... Εχω ανάγκη να σε ακούσω ότι με θές, ότι με νοιάζεσαι, ότι σου αρέσω.... Θέλω πίσω το συναίσθημα, η λογική με τρελαίνει και θα πράξω άσχημα (ίσως ένας χωρισμός). Άσχημα σίγουρα για μένα, εσένα δεν ξέρω καν αν θα σε νοιάξει πλέων (αυτή ήταν η εξομολόγησή μου, με συντακτικές και ορθογραφικές αλλαγές για τους 'Μπαμπινιώτιδες της Lifo!!!)εχτές βρεθήκαμε με φίλησες έβαλες ταινία και μου έκανες παράπονα ότι είμαι απόμακρη. Θέλω και δεν θέλω να σου πω αυτά που σκέφτομαι. φαντάζομαι ήδη την αντίδρασή σου... θα σηκώσεις τους ώμους σου και θα κάνεις ότι δεν με άκουσες. θα αποφύγεις άλλη μια φορά να μιλήσουμε....ΓΙΑ ΕΜΑΣ...Σ' ΑΓΑΠΑΩ ΓΑΜΩΤΗ ΜΟΥ