ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

από τόσο μικρή ηλικία για να βγουν (αν)έτοιμοι σε αυτό το ΧΑΟΣ που ονομάζουμε κοινωνία και πολιτισμό,θα υπάρχουν κάποιοι, οι πιο ευαίσθητοι που δεν θα υποφέρουν απλώς από το άγχος, θα υποφέρουν τόσο ώστε να πηδάνε στο "κενό".Εξέλιξη, δεν είναι να προσθέσεις "γνώσεις" σε μικρά παιδιά... εξέλιξη είναι να τα αφήνεις να είναι ΠΑΙΔΙΑ που ΠΑΙΖΟΥΝ, ΓΕΛΟΥΝ και στην συνέχεια ΕΡΩΤΕΥΟΝΤΑΙ και ΔΕΝ έχουν εξετάσεις που ΚΡΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ στην μέση... όσο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ χρειάζεται για να γίνουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ και όχι καταπιεσμένες μηχανές που ίσως "χαλάσουν" κάποτε από την συνεχόμενη πίεση.Το ότι χρειάζεται παραπάνω χρόνο από τα 15 χρόνια ενός ανθρώπου για να αρχίσει να μπαίνει σε τέτοιο λούκι, δεν είναι θέμα "επιλογής", δεν είμαστε "ανώτεροι" ή "κατώτεροι" σαν είδος αν το "πάμε πιο γρήγορα" ή "πιο αργά".Είναι προκαθορισμένος από την φύση ο χρόνος, εμείς έχουμε μόνο να ακούμε το σώμα μας λίγο παραπάνω.Πρέπει στα 19 του ένας άνθρωπος, για να μην έχει κόμπλεξ ότι “απέτυχε”, να έχει μπει σε καλή σχολή από τις πανελλήνιες, να ξέρει 3 γλώσσες, να έχει κάνει 1-2 σχέσεις και μερικά onenightstand για να μην είναι φρίκουλο, να γνωρίζει από ίντερνετ-κομπιούτερ καλά, γιατί εξελίσσεται συνεχώς και αν μείνεις πίσω μικρός... το χάνεις το παιχνίδι... και μέσα σε ΟΛΑ ΑΥΤΑ τους ζητάτε να πουν όχι σε αναψυκτικά, πατατάκια, μακντόναλντς, αλκοόλ, τσιγάρο, ναρκωτικά και όλα αυτά τα όμορφα, αγχολυτικά και φανταχτερά που έχουν μέσα στην μούρη τους, να βρίσκουν χρόνο να γυμνάζονται και τους έχετε βρει και ένα χόμπι που και να μην αγαπάνε, πάντως τους γεμίζει τον χρόνο.Πως να ζητήσεις από αυτούς τους ανθρώπους μετά να βγουν στην κοινωνία;Με βαθιά συμπλέγματα και καμπούρα στην πλάτη τα έφηβα γεράκια που λέει και ο ποιητής, βγαίνουν ξαφνικά ελεύθερα σε μια κοινωνία/πανεπιστήμιο που τους ζητάει να πολιτικοποιηθούν... με το αζημίωτο φυσικά.Αναρωτιέσαι ακόμα που ξεκινάνε τα λάθη σε αυτήν την κοινωνία; Πανελλήνιες(1), μεγάλο μέρος του μάρκετινγκ(2) κάνει το μυαλό των παιδιών πουρέ για να κερδίσει την τσέπη των γονιών τους και γενικότερη καταπίεση και μη ευκαιρία του εφήβου να εξελιχθεί φυσικά ΖΩΝΤΑΣ ζωή ΕΦΗΒΟΥ και έχοντας χρόνο να τριφτεί σε όσα ζει το σώμα του σε τέτοια φάση... φέρνει τραγικά αποτελέσματα. Κρίμα το παιδί σήμερα και για τόσους άλλους ανθρώπους που πήδηξαν σε κάποιο κενό, κρίμα και για όσους "πεθαίνουν" καθημερινά επειδή ξέχασαν να ζήσουν, δεν τους είπαν ότι για αυτό γεννήθηκαν πρωτίστως. Τα συλλυπητήρια μου σε όσους τον ήξεραν και αγαπούσαν.