ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χώρισα πριν 2.5 μήνες μετά από σχέση 3.5 χρόνων. Στα 30 και οι δύο. Μετα τις πρώτες 2-3 βδομάδες άρχισα να βγαίνω, εκδρομές, παλιοί φίλοι κλπ κάτι που ομολογουμένως μου είχει λείψει αρκετά και λόγω σχέσης και λόγω κατάστασης γενικής. Και πίστευα ότι τα πράγματα θα πάνε καλά. Σιγάσ ιγά ένιωθα να βρίσκω τις ισορροπιες μου. Μέχρι που χθες μετακόμισα (έμενα με τη μητέρα μου προσωρινα μέχρι να βρω νέο σπιτι κλπ) και ήρθαν 2-3 φίλοι να κάτσουμε. Ε και εκεί που πίναμε το κρασί μας, αρχίζουν να με πιάνουν τα κλάμματα. Άρχισα να σκέφτομαι ότι κάναμε με τον πρώην μου, όλα τα μικρά καθημερινά, που δε πρόκειται να ξαναέχουμε. Και συνειδητοποίησα πόσο πολύ μου λείπει τις τελευταίες μέρες. Δε ξέρω αν όλο το προηγούμενο διάστγημα ήταν απλά ένα ξέσπασμα ή αν κρατούσα διαρκώς το μυαλό μου απασχολημένο. Μου λείπει τόσο πολύ. Και φοβάμαι ότι όσο περνάει ο καιρός θα γίνεται πολύ πολύ πιο δύσκολο,