15.3.2015 | 21:15
Όσοι εκφράζουμε τη θλίψη μας για το θάνατο του παιδού
ας μη μείνουμε εκεί. Να μην ξεχάσουμε. Ας γίνει αυτό το τραγικό περιστατικό η αφορμή να αλλάξουμε κ να αποβάλλουμε κάποιες συνήθειες απ'την καθημερινότητά μας.Όπως τα επικριτικά σχόλια σε βάρος άλλων... Καμιά φορά λες μια χοντράδα κ έπειτα σκέφτεσαι "ήταν κακό αυτό;" Έπειτα θέλοντας να αθωώσεις τον εαυτό σου λες: "Πλάκα έκανα. Δεν φταίω αν ο άλλος δεν έχει χιούμορ κ τα παίρνει στα σοβαρά" Δεν είναι έτσι. Ξέρεις πότε γίνεσαι αστείος και πότε προσβλητικός. Αν όχι, σε βοηθάει η αντίδραση του άλλου να καταλάβεις. Στην περίπτωση που δεν είχες κακή πρόθεση, μπορείς να απολογηθείς κ να μην επαναλάβεις τέτοια αστεία. Ως παιδί είχα δεχτεί κ είχα κάνει κακά σχόλια. Στο γυμνάσιο κυρίως, τίποτα πολύ σκληρό. Σε αυτή την ηλικία το δικαιολογώ(ως ένα βαθμό) ,γιατί λείπει η ωριμότητα. Στα επόμενα χρόνια δεν έχεις άλλοθι. Αυτό που έμαθα στην πορεία είναι ότι και ο πιο (φαινομενικά) άκακος χαρακτηρισμός μπορεί να πληγώσει. Πολλοί τους θυμούνται για πάντα. Την επόμενη φορά που θα σου γεννηθεί η επιθυμία να σχολιάσεις κάποιον με τέτοιο τρόπο, απλά μη το κάνεις.Να αλλάξουμε ακόμα τη στάση μας απέναντι σε τέτοια επεισόδια. Δεν θυμάμαι κάτι πρόσφατο, αλλά το πιθανότερο είναι να σιωπήσω αν βρεθώ μπροστά σε σχετικό περιστατικό. Όχι από αδιαφορία, κυρίως από φόβο κ αμηχανία. Να αρχίσουμε να μιλάμε. Να επεμβαίνουμε, δείχνοντας την αντίρρησή μας. Στο συμφοιτητή μας που μιλάει για "τη χοντρέλο", στο φίλο μας που δείχνει κ γελάει "τον πού@τη" στο δρόμο. Τα παραδείγματα δεν τελειώνουν.Αυτά. Κανείς δεν είναι τέλειος, αλλά ας γίνουμε τουλάχιστον λίγο καλύτεροι.