7.7.2012 | 22:07
Όταν
σε ακούω έτσι, με παράπονο, κλάμα, στενοχώρια κ απογοήτευση ότι δεν θα το καταφέρουμε... θέλω να τα κάνω όλα λίμπα για να με βάλουν εκεί μαζί σου. Λυγίζω....................... τι άνθρωποι είστε εσείς ρε..... Θνητοί που το παίζουν θεοί, και κρεμάνε τις ζωές των άλλων για το τίποτα.. Δεν θα πέσω όμως ακόμη. Δεν με παίρνει. Αλλά ... λυγίζω. Το βράδυ πιο πολύ.Εσύ να κάνεις υπομονή εύχομαι. Εκεί μέσα δεν θα άντεχα ούτε για μια ημέρα. Πόσο δυνατή μπορεί να είσαι εσύ, με όλα αυτά που περνάνε κάθε λεπτό από τη σκέψη σου, εκεί μέσα... Άλλη μια ευκαιρία μου έμεινε αλλά δεν στο είπα.. Άυριο θα είναι η πιο κουραστική μου Κυριακή. Μακάρι οι υπόλοιπες να είναι μαζί σου, να σε έχω επιτέλους κοντά μου. Άντε καλό βράδυ σε όλους και να εκτιμάτε όσους σας αγαπούν, όσους αγαπάτε και ότι έχετε και σας φαίνεται ασήμαντο. Γιατί μέσα σε μια ημέρα μπορεί να αλλάξουν τα πάντα. Να εκτιμάτε.....