Αν μιλάς ειδικά για τις εξομολογήσεις και γενικότερα για το διαδίκτυο, τότε μάθε και εσύ το εξής: Όπως κάποιος έχει την ελευθερία να γράψει ό,τι του κατέβει, έτσι κάποιος έχει και την ελευθερία να το σχολιάσει όπως του κατέβει.Η κριτική, ακόμη και αν είναι αχώνευτη ή ειρωνική, είναι τροφή για σκέψη. Όποιος έχει ανοιχτά αυτάκια και ματάκια, μπορεί να βρει κάτι σωστό, ακόμα και στο πιο φαινομενικά άκυρο σχόλιο. Όσο κάποιος εκτίθεται προσωπικά όταν αφήνει μια εξομολόγηση, άλλο τόσο εκτίθεται κάποιος όταν αφήνει ένα σχόλιο. Τόσο απλό.Αν μιλάς για την οποιαδήποτε άλλη κατάσταση, π.χ. να σε σχολιάζει ένας φίλος σου, είναι τελείως άλλο θέμα.Α και κάτι τελευταίο. Όχι, δεν είναι όλοι αυτό που δείχνουν ότι είναι, ειδικά στο διαδίκτυο. Εδώ υπάρχουν άτομα ενήλικα που παριστάνουν τους ανήλικους και μιλάνε με παιδάκια. Αν εγώ δηλώνω ότι είμαι γυναίκα, ας πούμε, εσύ που το ξέρεις ότι δεν είμαι άντρας 50 ετών ή εξωγήινη;
30.9.2016 | 02:41
Όταν..
Λοιπόν,όταν αγαπητέ-αγαπητή σχολιάζεις κάποιον μάθε το εξής.Όχι δεν είναι αυτό που πιστεύεις και τον κατηγορείς ότι είναι.Αυτό είναι η γνώμη σου.Εκείνος-εκείνη είναι αυτό που είναι.Τα ειρωνικά σχολιάκια περί αξίας-εμφάνισης-χρησιμότητας και μη του ανθρώπου που θίγεις όχι δεν μειώνουν ,ούτε αυξάνουν την αξία του ανθρώπου ή της δικής σου,απλά υποδηλώνουν και χαρακτηρίζουν το πως συμπεριφέρεσαι εσύ.Ότι δεν καταλαβαίνεις,καλό είναι να μην το εχθρεύεσαι.Και τέλος,όσο και αν πιστεύεις πως η φήμη που πλάθεις, δημιουργεί συμπαθές πεδίο για σένα,έχω να σου πω πως τη ρουφιανιά πολλοί αγάπησαν.Το ρουφιάνο ουδείς.Επίσης το ανθρώπινο μυαλό δεν είναι πάντα τόσο ανεπτυγμένο στο να δέχεται χωρίς να κρίνει για αυτό επιλέγει το δεύτερο.Ελπίζω να δημοσιευτεί και να φτάσει στα σωστά αυτιά,γιατί είναι βαρετό να εξηγείς και τα ίδια ξανά και ξανά.
1
