17.6.2017 | 02:20
Οταν
νιωθω χαλια, οπως αποψε, και μου λειπεις λιγο παραπανω, οπως αποψε, εγω πρεπει να θυμαμαι οτι η δυναμη που μας ενωσε δε μας εφερε κοντα τυχαια. Επρεπε να συναντηθουμε, κι επρεπε να ξανασυναντηθουμε. Υπηρχε λογος. Ειχαμε αφησει κατι στη μεση. Και τωρα παλι το ξερω πως θα ξανασυναντηθουμε, γιατι παλι αφησαμε κατι στη μεση. Καποια στιγμη. Εχω υπομονη. Οσο χρειαστει. Και το ονειρο. Να μη ξεχναω το ονειρο. Που με επισκεφτηκες. Με τετοιες σκεψεις θα ξορκιζω το κακο.
0
