26.11.2012 | 20:40
Όταν
είμαι στους δρόμους της Αθήνας ή στο μετρό μου αρέσει να παρατηρώ πολύ συχνά τα πρόσωπα που είναι δίπλα μου και αναρωτιέμαι αν τυχόν είναι ένας από τους πολλούς που μπαίνουν εδώ να εξομολογηθούν ανώνυμα. Και τότε κοιτάζω πιο έντονα για να τους πω ότι κανείς δεν είναι μόνος και ότι ο καθένας μας κουβαλάει την δική του ιστορία. Και χαμογελάω. Ώσπου συνειδητοποιώ ότι μοιάζω με αλλοπαρμένη και ξαναστρέφομαι πάλι στον δικό μου κόσμο.
