ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
11.5.2018 | 01:11

Όταν...

Έχεις απογοητευτεί από τις άπειρες άσχημες συμπεριφορές που έχεις βιώσει σε σχέσεις και φλέρτ και δεν έχεις καμία όρεξη,ελπίδα για κάτι καινούργιο...Ξέρεις οτι όσο και να προσπαθείς να βρείς κάτι καλύτερο από το 4ωρο/200 ευρω με άθλιες συνθήκες εργασίας,δεν αλλάζει τίποτα...Οι φιλικές και οικογενειακές σχέσεις είναι στην καλύτερη επιφανειακές,ενώ εσύ ήσουν πάντα εκεί όταν οι άλλοι σε χρειάζονταν...Περιφέρεσαι δίχως λόγο και ουσία σαν την άδικη κατάρα παρατηρώντας και θαυμάζοντας αυτούς που ζουν πραγματικά ευτυχισμένοι με τις κοπέλες τους,τους φίλους τους και τις οικογένειές τους...Εκείνους που γυρνούν ευτυχισμένοι από τη δουλειά...Και είναι ακόμη πιο σκληρό στην αυτοκριτική σου να βρίσκεις μόνο μικρά λάθη...Γιατί αν τα μεγάλα λάθη ήταν στην πλευρά σου,θα είχες την ελπίδα πως αν διορθωθείς θα έρθουν οι καλύτερες μέρες...Αυτές που τόσο καιρό ελπίζεις και ονειρεύεσαι και το αύριο στις πέρνει εμφατικά και κατηγορηματικά,όντας ακόμα χειρότερο από το χθές...Λένε πως τα όνειρα είναι αστείρευτα σαν τους ωκεανούς...Τι γίνεται όμως όταν έχεις κλειστεί σε ένα λαβύρινθο,που όσο σκληρά κι αν προσπαθείς,όταν φτάνεις στις εξόδους του όλες οι πόρτες του είναι κλειδωμένες?Τότε αντιλαμβάνεσαι πως δεν σου έμεινε τίποτα πια...
3
 
 
 
 
σχόλια
Το μόνο που χρειάζεσαι είναι μια χαραμάδα φωτός στον τοίχο του λαβύρινθου. Βρες την και κάντην τον Ήλιο σου. Τα υπόλοιπα θα κυλήσουν σα ντόμινο.Ακούγεται σαν αερολογία, αλλά εάν το αποκωδικοποιήσεις θα δεις ότι δεν είναι.
Έχω την εντύπωση ότι σε καταλαβαίνω απόλυτα ...Κάθε χρόνια που περνάει νιώθω και πιο μόνη ότι δεν έχω ανθρώπους να μοιραστώ όσα αισθάνομαι και να με καταλάβουν... Προσπαθούσα όσο μπορούσα να σταθώ δίπλα τους ν' ακούσω το πρόβλημα τους να είμαι φίλη με αντάλλαγμα την αχαριστία,τν προδοσία κ.λ.π.. Βρες την δύναμη και μην τους κάνεις την χάρη να λυγίσεις και να σε νικήσουν...Αυτό θέλουν να σβήσουν το χαμόγελο σου την πίστη σου σε σένα, να στραγγιξουν την ενέργεια και την τόλμη του να ζεις...Εμείς θ' απολαύσουμε τις λίγες αλλά εκεινες τις μοναδικές στιγμές χαράς... Να λες στον εαυτό σου εγώ θα τα καταφέρω γιατί αξίζω οποίος/α ενδιαφέρεται ας με ακολουθήσει...
《Πια το τρένο απο δω δεν περνάμα στο ρολόι ανάποδα ο δείχτης γυρίζεικαι τα φώτα των φρένων ανάβουν εκείβαθιά μες τη νύχτα μια σειρήνα σφυρίζειΔευτερόλεπτα πριν, χρόνια μετάΞαφνικά είμαστε μόνοι σε μια άγνωστη ερημιάμια φωτεινή επιγραφήεδώ χάθηκε κάποτε του μύθου η κλωστή...Ό,τι ζήσαμε πια είναι σχήμα κλειστόΌ,τι χτίζουμε σκορπάει στον άνεμοΈτσι είναι γραφτό η ευτυχία είναι αυτόπου περιμένουμε να `ρθειΜα κάτι ζωντανούς μας κρατάκι είναι μόνο ένα βήμα, ένα βήμα πιο πέραπου ο αέρας της πόλης αλλάζει ξανάτα χιόνια λιώνουν γιορτάζει η μέραΤα μαλλιά σου όπως λύνεις μωρό μου μπορείκαι το αίνιγμα του κόσμου να λυθείδεν είν’ το τέλος και η καταστροφήη ευτυχία είναι αυτόπου περιμένουμε να `ρθειΌ,τι ζήσαμε πια είναι σχήμα κλειστόΌ,τι χτίζουμε σκορπάει στον άνεμοΜα άσε ένα φως ανοιχτό η ευτυχία είναι αυτόπου περιμένουμε να `ρθειΤα μαλλιά σου όπως λύνεις μωρό μου μπορείκαι το αίνιγμα του κόσμου να λυθείένα αόρατο χέρι μας οδηγείη ευτυχία είναι αυτόπου περιμένουμε να `ρθει》Αγαπημένος Μανώλης Φάμελλος.Βάλε να το ακούσεις.
Scroll to top icon