14.2.2014 | 00:58
Όταν είναι πλέον αργά
Μετανιώνω που δεν σου έδειξα πόσο πολύ σε ήθελα από την αρχή πού κάναμε κάτι,επειδή φοβόμουν πως θα το έπαιρνες άσχημα και πως θα φαινόμουν full κολλημένη.Που δεν σου έδινα το χέρι στο αυτοκίνητο γιατί θα τρακάραμε τάχα μου και.Που ποτέ μα ποτέ δεν άρχισα αυτή την αναθεματισμένη συζήτηση για το αν θες να πάμε ένα βήμα παραπέρα και να δούμε αυτό που είχαμε λίγο πιο σοβαρά.Είσαι ξεχωριστό παιδί και το ξέρεις.Δεν ξέρεις όμως ότι ήσουν και είσαι και για μένα ξεχωριστός. Τώρα όμως σε έχασα.Τώρα βρήκες άλλη που σου πιάνει και κείνη το χέρι.Και γω ακόμα σε σκέφτομαι και αναρωτιέμαι πόσο, μα πόσο ηλίθια ήμουν.
