Η φλογα δεν μπορει να υπαρχει για παντα. Ο θαυμασμος, η εκτιμηση, η αγαπη, το νοιαξιμο, η συντροφικοτητα μπορουν. Πιστευω πως η σχεση αν δεν παει σε ενα αλλο επιπεδο πολυ πιθανον να ρουτινιασει μετα απο τοσα χρονια. Απο την αλλη σε καμια περιπτωση δε θα συμβουλευα καποιον να προχωρησει στο επομενο λεβελ τη στιγμη που νιωθει οπως περιγραφεις εσυ. Μπορει και να μην ειναι αυτο που θα θελες για life partner, μπορει να αποδειχθει πως εφταιξε το timing.
18.7.2021 | 00:06
οταν χάνετε ο έρωτας..
7 χρόνια μαζί, και οι 2 μας γύρω στα 30. Ήταν ο έρωτας της ζωής μου, με όλη τη σημασία της λέξης. Ο μοναδικός άντρας που αγάπησα τόσο. κοιμώμουν και ξυπνούσα με τη σκέψη του. Οταν έλειπε μετρούσα τα λεπτά να τον δώ. Ζούσα τον απόλυτο έρωτα...
Και ξαφνικα, τα τελευταία 1-2 χρόνια, αυτό άρχισε σιγά σιγά να σβήνει... Χωρίς να έχει γίνει κάτι. Ξαφνικά δεν μου λείπει. Ξαφνικά δεν περιμένω ούτε μύνημα, ούτε τηλεφώνημα του. Ξαφνικά δεν κυριαρχεί στη σκέψη μου. Είμαστε ήδη 1 μήνα χωριστά για επαγγελματικούς λόγους και δεν νιώθω τη απουσία του.Προτιμάω να περνάω τον χρόνο μου με φίλες και φίλους παρά μαζι του. και όλο αυτό άρχισε να με τρομάζει. Προχωρούμε η χωρίζουμε? αν δεν μπόρεσα να κρατήσω τη φλόγα αναμένη με αυτόν που ερωτεύτικα τόσο, θα μπορέσω άραγε με άλλον? μπορεί η φλόγα να μείνει αναμένη για παντα? ίσως και όχι.. δεν ξέρω, είμαι πολύ μπερδεμένη..
2
