ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

βλεπω μια γεροντοκορη...ειμαι 34 ετων δεν εχω κανει ποτε σχεση και πλεον βλεπω τα σημαδια της ηλικιας στο προσωπο μου...ετσι ακριβως εχει ο κοσμος στο μυαλο του τις γεροντοκορες...ετσι ειμαι εγω...δεν ξερω αν ειναι αυτολυπηση η διαπιστωση παντως ειναι η αληθεια...θα θελα να ειχα κανει οικογενεια η εστω μια σχεση να δω κι εγω πως ειναι να εχεις καποιον στη ζωη σου...αλλα δεν εγινε...εμφανιζοταν ανθρωποι που δεν μου ταιριαζαν...εγω πχ 27 και συνηθως με προσεγγιζαν 40αρηδες...τωρα στα 34 να φανταστω οτι τα καπη ειναι το target group μου...δεν ειμαι ασχημη...οχι ...ειμαι γλυκια κοπελα οχι κατι ιδιαιτερο...απλος ανθρωπος... κλειστος χαρακτηρας...απο 10 χρονων παλευω με την ασθενεια και χω χασει την παιδικη μου ηλικια, την εφηβεια μου...ενα περιεργο πραγμα οταν εισαι κοπελα και περνας τα 30 σε θεωρουν ΄΄ληγμενη΄΄ αν δεν εχεις εναν συζυγο και παιδια...οκ τοσο υψηλες προσδοκιες δεν ειχα δεδομενης της καταστασης αλλα ηθελα εστω να το ζησω...στο μετρο του δυνατου...μου ηταν δυσκολο να μιλαω γι αυτο και δεν μπορουσα να ανοιχτω...οταν το εκανα συνηθως ηταν κλασσικη η αντιδραση...απο δω παν κι αλλοι...τωρα δεν το περιμενω πια...απλα προσπαθω να συμφιλιωθω με την εικονα μου...με τη ζωη μου...