ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...ήταν σχεδόν δυο μετά τα μεσάνυχτα όταν βρήκα από το μπαράκι, νηφάλια όπως πάντα, μιας και το ποτό δεν το σηκώνει ο οργανισμός μου.ο φανοστάτης στη γωνιά του δρόμου αγωνιζόταν να δώσει τα φωτά του στο περίεργο νυχτιάτικο σύμπλεγμα από ομίχλη, σκιές και μοναξιά.περπάτησα ως την άκρη του πεζοδρομίου, εκεί που είχα παρκάρει το διθέσιο αυτοκινητάκι μου και μου κόπηκε η ανάσα όταν αντιλήφθηκα πως δεν ήτανε στη θέση του.τη στιγμή που άνοιξα το στόμα μου για να ουρλιάζω "κλέφτες" και πριν λιποθυμήσω, μια ξαφνική λάμψη μου έκοψε τη μιλιά.ένας άντρας με φτερά, πανέμορφος, γλυκός, με πλησίασε και διπλώνοντας τα φτερά, μου μίλησε με θεϊκή φωνή: "μη λυπάσαι, έχεις εμένα!"όταν ξανάνοιξα τα ματιά μου, ο ίδιος άντρας με κρατούσε στην αγκαλιά του, γύρω υπήρχε κόσμος και το αυτοκίνητο μου ήτανε παρκαρισμένο εκεί που το είχα αφήσει.ο άντρας είχε σκύψει διπλά στο αυτί μου και μου ψιθύρισε: "θεέ μου! είσαι αληθινή! και δεν έχεις ευτυχώς φτερά".τώρα, όταν συζητάμε με τον σύντροφο μου αυτό που ζήσαμε οι δυο μας, δεν μπορούμε να καταλήξουμε σε κανένα συμπέρασμα.λεμέ μονό, πως οι Άγγελοι θελήσανε να γνωριστούμε...εσείς, όταν πρωτοείδατε το ταίρι σας, νοιώσατε πως η γη σταμάτησε, πως φτάσατε στο τέρμα του προορισμού σας, πως ο φύλακας άγγελος σας ζωντάνεψε και δίπλωσε τα φτερά του μπροστά σας;