ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο άντρας μου έχει τέσσερις πολύ στενούς, αδερφικούς φίλους, με τους οποίους σπούδασε μαζί και η παρέα κρατάει γερά στη διάρκεια του χρόνου. Με τους δύο από αυτούς βρισκόμαστε συχνά επειδή μένουμε στην ίδια πόλη, με τους άλλους δύο πιο σπάνια επειδή κατοικούν σε άλλο μέρος. Στην παρέα τους τον τελευταίο καιρό υπάρχει ένα θέμα: ο τέταρτος φίλος, ο Σ., φαίνεται ότι σιγά σιγά ξεκόβει από την παρέα. Επιδιώκει να βγαίνει με άτομα πιο ''καθωσπρέπει'', τύπου νεόπλουτους, ατσαλάκωτους, που δεν πάνε για μπύρες και σουβλάκια, αλλά για σούσι και champagne tasting. Εντωμεταξύ απορούν όλοι στην παρέα τι έχει πάθει και ότι δεν πίστευαν ποτέ ότι ο Σ., ο πιο χαβαλετζής κάποτε, θα φτάσει να κάνει αυτά που κορόιδευε (ναι, όλα αυτά τα κορόιδευε, κάποτε)Έλα όμως που, ως σχετικά νέα στην παρέα (τους ξέρω 6 χρόνια), μου είπανε ότι η γυναίκα του μια ζωή τον έχει στην τσίτα με κάτι κολλήματα, τύπου δεν θα τρως χωρίς μαχαιροπίρουνο, δεν θα γελάς δυνατά κλπ. ΕΜΕΙΝΑ! Μη φανταστείτε ότι τα παιδιά όταν βγαίνουν έξω κάνουν τίποτα το τρομερό. Επίσης, τον έβαλε να παραιτηθεί από τη δουλειά του και να ξενιτευτεί μόνος στο εξωτερικό για να μπορούν να πηγαίνουν εκεί διακοπές με τα παιδιά τους όσο αυτός εργάζεται ολομόναχος εκεί. Ο άνθρωπος γύρισε σχεδόν καταθλιπτικός και αγέλαστος πριν λίγες ημέρες για άδεια στην Ελλάδα και είναι αγνώριστος. Η γυναίκα του από την άλλη πετάει από τη χαρά της, πλέον όταν βγαίνουμε για καφέ μιλάει μισά ελληνικά μισά ξενόγλωσσα (πόσες φορές μας ήρθε να γελάσουμε και κρατηθήκαμε δεν λέγεται). Ο άντρας μου στενοχωριέται για τον φίλο του καθώς και με τα άλλα παιδιά το έχουν συζητήσει ότι έχει γίνει πια άλλος άνθρωπος. Μάθαμε πρόσφατα ότι η γυναίκα του μας θεωρεί και λίγο ''λαϊκούς'' και φρόντισε να του κάνει αντίστοιχη πλύση εγκεφάλου ώστε να απομακρυνθεί σιγά σιγά από την παρέα. Το είχε πει ένας φίλος μας, ότι αυτή αν ξεκινήσουν παρτίδες με το εξωτερικό δεν θα την κατεβάσετε από τα σύννεφα. Και του λέγαμε έλα βρε, σιγά, υπερβολές. Να σημειώσω πως όλοι οι υπόλοιποι ως οικογένειες είμαστε οικονομικά σε καλύτερη θέση, όχι απαραίτητα πολύ καλά, αλλά τα βγάζουμε πέρα σε ανεκτό επίπεδο. Η συγκεκριμένη οικογένεια υπήρξε πάντα της αλόγιστης σπατάλης αλλά και της επίδειξης όσων αγόραζαν, άσχετα που χρωστούν παντού και με ένα τεράστιο δάνειο να τρέχει. Δεν γράφω τα παραπάνω με αρνητικά διακείμενη πρόθεση, απλά εκθέτω τα γεγονότα ως έχουν αντικειμενικά.Σε τέτοιες περιπτώσεις συνεχίζεις επαφές; Το συζητάμε με τον δικό μου και βλέπω ότι τον έχει πειράξει που ο φίλος του που όπως λέει ''φάγαμε μαζί ψωμί κι αλάτι'' πλέον έχει μεταμορφωθεί σε έναν άλλο. Πως να το χειριστώ αυτό και πως να το χειριστεί και ο ίδιος; Κάθε καλοπροαίρετη γνώμη θα την εκτιμούσα, ευχαριστώ!