ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αποφάσισα και γω να εξομολογηθώ το δικό μου καημό. Προσπάθησα να βρω πολλούς τρόπους να σου μιλήσω, να σου πω κάτι απλό αλλά τελικά δεν είχα την δύναμη.Καθώς περνούσε ο καιρός σε συναντούσα σε διάφορα μέρη της γειτονιάς μας, όπως στο φούρνο ή στο κρεοπωλείο, σε χάζευα για να μιλάς με τους ταμίες και έλεγα, πότε θα πούμε και μαζί και μια καλημέρα... ο πόνος ήταν πολυ μεγάλος πόνος.Κάποια μέρα και αφού είχαν περάσει περίπου δύο μέρες από τότε που σε είδα πρώτη φορά με συλάβανε με τη δικαιολογία πως σε είχα πάρει απο πίσω και κάτι τέτοια, δε έδωσα σημασία πέρασα το ΣΚ στη στενή παρέα με κάτι αλληλέγγυους. Μου μιλάγανε για μια κοινωνία ίσων ανθρώπων αλλά τελικά παίρνανε χρηματοδότηση απο το εξωτερικό.Το πρωί της Δευτέρας έτρεξα να σε δω στο χώρο της εργασίας σου, δούλευες σε τυροπιτάδικο και προσποιόμουν πως μου άρεσε αυτή απαίσια σπανακόπιτα που πουλάγατε στο κόσμο. Τα όρια της αγάπης μου ήταν πραγματικά μεγάλα.Αφου σε απήγαγα και σε ανάγκασα να μείνεις μαζί μου για πάντα, μου χάρισες μερικές απο τις ομορφότερες στιγμές στη ζωή μου, όπως τότε που πήγες να το σκάσεις και σε κυνήγαγα με το τρακτέρ.Τη δεύτερη φορά όμως το σκάσες και τωρα στην εχω στησει για να σε ξαναπαρω πίσω στη φωλιά μας. Σε παρακαλώ προσπάθησε να περάσεις και καμια φορά μόνη σου γιατι όταν είσαι με συνοδεία αστυνομικών υποφέρω. :/