Ξεκίνα δραστηριότητες ,μάθε ένα μουσικό όργανο ,διάβασε βιβλία,διάλεξε το αντικείμενο των σπουδών σου με βάση το είδος των γνώσεων ,που θες να αποκτήσεις κι όχι το κοινωνικό status ,που θα σου προσδώσουν!Γίνε το άτομο ,που θα γούσταρες να κάνεις κάθε μέρα παρέα,που όταν είσαι μόνη σου ,δεν θα αισθάνεσαι μόνη σου ,γιατί θα έχεις εσένα την ίδια!!!Ο ειδικός που συναντάς σίγουρα θα σε βοηθήσει.Υ.Γ Τα λεφτά χρειάζονται ναι,για να βγάζεις τα απαραίτητα και για δυό- τρείς "πολυτέλειες".Τα παραπάνω λεφτά δημιουργούν μόνο αναγκαίες ανάγκες ,μεγάλα ψυχικά κενά και ρηχές συνειδήσεις και τα λιγότερα λεφτά στενοχώρια ,αδικία και απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης!Εσύ ανήκεις στη δεύτερη περίπτωση,κι όταν λές οτι τα έχεις όλα ,ναι τα έχεις και σε μεγάλο βαθμό κι αυτό σίγουρα θα επιφέρει και τις επιπτώσεις του...
29.3.2016 | 19:24
Οταν τα εχεις ολα και εισαι δυστυχισμενος
Εχω ολες τις προδιαγραφες για τη τελεια ζωη! Φαινομενικα η ζωη μου ειναι ζηλευτη! Ακομα και ο περιγυρος μου συχνα πυκνα μου τονιζει ποσο τυχερη ειμαι! Ειμαι 17 γ λυκειου και δε χρειαζεται να διαβαζω για πανελληνιες γιατι θα παω στο εξωτερικο..ιατρικη μεν λιγοτερο διαβασμα δε..Εχω αγορι που με υπερλατρευει..σαν οικογενεια εχουμε πολλα χρηματα και δεν αντιμετωπιζουμε κανενα θεμα κρισης ισα ισα ειμαι πολυ ομορφη οπως μου λενε οι γυρω μου εχω ακριβες τσαντες ρουχα τελευταιας τεχνολογιας συσκευες κτλπ..εχω γενικα οτι θελω οι γονεις μου με αγαπανε μπορω να κανω τη τελεια ζωη να πηγαινω ταξιδια που μου διαθετουν ή διακοπες με.τους φιλους μου στα εξοχικα μου κτλπ κτλπ..μαντεψτε ομως το δραμα που ζω! Μεσα μου νιωθω συνεχεια πονο στενοχωρια! Περασα δυσκολα χρονια οταν ημουν γυμνασιο ειχαμε πολλα θεματα με τον μεσαιο μου αδερφο και αν αρχισω να σας τα λεω δε θα τελειωσω ουτε αυριο! Σε κανεναν δε παει ο νους ποσες ωρες εχω περασει κλαιγοντας! Ολοι νομιζουν οτι εχω τη τελεια ζωη επειδη εχω πολλα λικε ακολουθους και τις κλασσικες επιφανειακες βλακειες..Ας παμε τωρα στο προκειμενο..ολα αυτα που περασα εκδηλωθηκαν σε διατροφικη διαταραχη αααλλα προβληματα και εκει..εχω εδω κ 2μιση χρονια βουλιμια ανορεξια και παλι βουλιμια..σε μια διακυμανση βαρους 20 κιλων εχω πλεον χασει τελειως την αυτοπεποιθηση μου..σκεφτειτε οτι το περσινο καλοκαιρι εχασα ταξιδια φιλους για να ειμαι κλεισμενη μεσα να τρωω και να ξερναω..ενα δραμα γενικα..και σαν βιτρινα ειμαι η ομορφη πλουσια τυχερη με τις τσαντες σανελ κτλπ..οι φιλες μου δεν ξερουν τιποτα ορισμενα ατομα γνωριζουν οπως και το αγορι μου..το τελευταιο μηνα αρχισα ψυχαναληση κ μετα απο καιρο βρηκα καποιον ειδικο που να με βοηθαει..ωστοοσο εχω πολυ δρομο μπροστα μου γιατι η ψυχη μου ειναι γεματη πληγες που παμε να τις απαλυνουμε και τις ματωνουμε περισσοτερο..αν συνεχισω να γραφω δε θα τελειωσω ποτε ας με σταματησει καποιοςςς..εν ολιγης δε μπορω να χαρω τιποτα να ευχαριστηθω τιποτα παντα στενοχωρια θλιψη κτλπ..ειδικα τωρα που ολοι διαβαζουν κ δε βγαινουν τοσο καθομαι συνεχεια τρωγοντας κλαιγοντας ξερνοντας..δεν υπαρχει αυτο το μαρτυριο...
5
