7.3.2016 | 19:17
Ότι δεν λέει ποτέ ενας πρώην
Αθώα χαμογελαστή και μαυρισμένηΗ πανεμορφη νεραιδούλα του,Έβαζε φωτιά στις νύχτες τουΑχ αυτό το ερωτευμένο γέλιο της μέσα στο σκοτάδιΕνώ περιμένει την αγκαλιά του πάνω στο κρεβάτι Θα τον στοιχειώνει για καιρόΠόσο θέλω να πεθάνω που την πλήγωσα.Για τα λόγια που άξιζε να ακούσει και ποτέ της δεν άκουσε.. Για την ζεστασιά που δεν της έδωσα ενώ φοβόταν τόσο,Άξιζε τον κόσμο όλοΚαι εγώ της έδωσα μονάχα προδοσία. Αν ξανά σε πλησιάσω, ζωή μου, στείλε με στο διάολο και αγνόησε μεΕίμαι ενα τίποτα που μόνο για λίγο, ελπίζω, έσβησε το γέλιο σου Είμαι ενας γελοίος δειλός που θέλει να λέγεται άντραςΔεν θέλω, ούτε αξίζω καμια συμπόνιαΦτου μου
