ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

να πω... Παντα θα περιμενω καποιον να θελει να ερθει λιγο πιο κοντα. Να θελει να σκυψει λιγο, τοσο, οσο να ακουει τη φωνη μου. Τοσο, οσο να τον κοιταω βαθια μες στα ματια και να παρατηρω τα χειλη του καθως κινουνται. Τοσο, οσο τα κορμια μας να ηλεκτριζονται απο την εγγυτητα, ομως να μην ακουμπανε. Καποιον που να θελει να σπασει τη μοναξια μου ομως οχι βιαστικα, οχι επιπολαια, αλλα προσεχτικα, με ηρεμες κινησεις σαν χαδια. Καποιον που να χαιδευει με τη φωνη του. Να νιωθω ανετα μες στη σιωπη του γιατι θα ειμαι καθησυχασμενη οτι με αγαπαει.