22.6.2013 | 17:43
Ό,τι μου έχεις πει
μέχρι τώρα ήταν ψέματα... Κι αναρωτιέμαι ποιός είναι αυτός που με έκανες να "ερωτευτώ"...μάλλον όχι εσύ μα κάποιος που δεν υπάρχει καν...μου έδωσες εσκεμμένα μια λευκή σελίδα για να ζωγραφίσω το πρόσωπο του έρωτα...Είμαι βαθιά πληγωμένη με όσα έχεις κάνει...δε σε έχω συγχωρήσει...μα νιώθω παράλληλα ζεστασιά και αγάπη για σένα...για τις φορές που προσπάθησες να "είσαι" κοντά μου...ανησυχώ όμως και νομίζω πως δεν είναι έρωτας...γιατί λείπει το πάθος που άλλοτε ένιωσα τόσο αβίαστα για κάτι άγνωστο και άπιαστο...Κάνεις μεγάλο λάθος αν νομίζεις ότι μετά από όλα αυτά...θα ήθελα από σένα κάτι γρήγορο, επιφανειακό...αν ήταν έτσι, δε θα δίσταζα καθόλου.Δε σ' έχω συγχωρήσει μα δεν είμαι θυμωμένη πια...θέλω να μου εξηγήσεις...έχω ανάγκη την "αγκαλιά μας" μα φοβάμαι πως δε θα είναι τίποτα παραπάνω από μια ακόμη συνηθισμένη αγκαλιά των ανθρώπων...και φοβάμαι πως ακόμη κι αυτή η (μαύρη;) μαγεία της θα χαθεί......