1.5.2015 | 19:09
Ούτε εγώ δεν ξέρω
Είναι μια φίλη μου, η Ε. Πολύ καλή κοπέλα. Της λέω τα δικά μου, μου λέει τα δικά της και μου γεμίζει τον χρόνο ευχάριστα.Ωραία και η αντρική παρέα αλλά άλλη φάση η γυναίκα. Σε βάζει σε άλλη διάθεση και συζητάς άλλα πράγματα και ανταλλάσσεις απόψεις πιο εμπεριστατωμένες σε σχέση με τους άντρες. Τέσπα, το θέμα είναι ότι εκεί που περνούσα όμορφα και ωραία το χρόνο μου μαζί της, άρχισα σιγά σιγά να την βλέπω αλλιώς. Κάθε μέρα όταν ξυπνάω σκέφτομαι να την μιλήσω και ελπίζω ότι θα έχει ελεύθερο χρόνο να βρεθούμε. Φοβάμαι να πω ότι την έχω ερωτευτεί αλλά σίγουρα την σκέφτομαι κάθε μέρα! Θέλω να μάθω τί κάνει, που είναι, πως περνάει και κάποιες φορές πληγώνομαι όταν βρισκόμαστε και φεύγει τόσο απότομα! Τώρα κάτι συνέβει και θα την βλέπω ακόμα λιγότερο. Όταν το έμαθα από την μια ξενέρωσα από την άλλη χάρηκα που θα γεμίζει τον χρόνο της πιο δημιουργικά. Αλλά πονάω και μου ήδη μου λείπει!Τι σκατά ρε γαμώτο? Μήπως είμαι ερωτευμένος? Μήπως πέρασα το όριο της φιλίας? Εγώ δεν έκανα τίποτα! Το μυαλό μου φταίει!Σκατά! Θα χαλαστώ άσχημα. Δεν θέλω να της πω τί νιώθω επειδή φοβάμαι. Από την άλλη αν αυτό αρχίσει να μεγαλώνει δεν μπορώ να υποκρίνομαι. Μου αρέσει τόσο πολύ όταν περνάμε χρόνο μαζί και όταν απευθύνεται σε εμένα. Μου αρέσει τόσο πολύ όταν με περιμένει. Μου αρέσει όταν μου λέει τις ανησυχίες και τα όνειρά της. Μου αρέσει τόσο πολύ όταν μου λέει τις ανασφάλειες και μου γκρινιάζει.Καλύτερα να περιμένω να δω αν τα παιχνίδια που μου παίζει το μυαλό είναι λόγο αγαμίας ή καλοκαιρινής διάθεσης. Δεν θέλω να χαλάσω αυτή την φιλία. Θα μου κοστίσει αν την χάσω. ΣΚΑΤΑ!