25.4.2016 | 16:11
Π.
Τα πικρά μου βότσαλα μετρώ, μ' ακούςΚι είναι ο χρόνος μια μεγάλη εκκλησία, μ' ακούςΌπου κάποτε οι φιγούρεςΤων ΑγίωνΒγάζουν δάκρυ αληθινό, μ' ακούςΟι καμπάνες ανοίγουν αψηλά, μ' ακούςΈνα πέρασμα βαθύ να περάσωΠεριμένουν οι άγγελοι με κεριά και νεκρώσιμους ψαλμούςΠουθενά δεν πάω, μ' ακούςΉ κανείς ή κι οι δύο μαζί, μ' ακούςΤο λουλούδι αυτό της καταιγίδας και, μ' ακούςΤης αγάπηςΜια για πάντα το κόψαμεΚαι δε γίνεται ν' ανθίσει αλλιώς, μ' ακούςΣ' άλλη γη, σ' άλλο αστέρι, μ' ακούςΔεν υπάρχει το χώμα, δεν υπάρχει ο αέραςΠου αγγίξαμε, ο ίδιος, μ' ακούς...Α.