6.7.2014 | 02:54
Π.
Δε μιλάμε αλλά σε σκέφτομαι κάθε μέρα πιο πολύ, πιο έντονα δεν ξέρω πως γίνεται αυτό πρέπει να το ξεπεράσσω αλλά πως? και πότε θα γίνει αυτό? έχεις καταφέρει κάτι πολύ παράξενο ότι και αν έκανες δεν μπορώ να θυμώσω μαζί σου ενώ θα έπρεπε, απλά όταν με κοιτάς νομίζω πως όλα είναι τέλεια...η χρονιά αυτή ήταν πολύ άσχημη για εμένα τα χτυπήματα ήταν απανωτά και ήμουν σε πολύ άσχημη ψυχολογική κατάσταση κι όμως όταν σε γνώρισα ήταν σαν να έβαλες στην άκρη όλα τα άσχημα που μου συνέβησαν λες και τα διέγραψες δεν με πλήγωναν πια τόσο γιατί ήσουν εκεί μια αγκαλιά σου ένα χαμόγελο σου ήταν αρκετά για να τα ξεχάσω όλα! δε μ'αρέσει που κάθε βράδυ πριν κοιμηθώ αναστενάζω δε μου αξίζει... κάτι πρέπει να κάνω αλλά νιώθω αδύναμη! και επειδή απόψε δε θα στο ψιθυρίσω.. Καληνύχτα , σ'αγαπώ...