18.8.2014 | 17:25
Παιδιά προσέξτε τί εύχεστε...
πριν δύο χρόνια είχα ευχηθεί να ερωτευθώ δυνατά και να βρω εναν άντρα να με αγαπήσει...συνέβησαν και τα δύο...αλλά με έναν τρόπο που μου προκάλεσε περισσότερα δεινά απ' ότι χαρές, ήρθαν στη ζωή μου τα πάνω κάτω. Σε βάθος χρόνου μπορεί και να αποδειχτώ τυχερή, αυτή τη στιγμή όμως και με την εμπειρία των δύο αυτών χρόνων, νιώθω καταραμένη, παγιδεύτηκα στην ίδια μου την ευχή. Να εύχεστε να γίνετε ευτυχισμένοι, με τον τρόπο που είναι ο καλύτερος για σας, μην έχετε στο μυαλό σας πρότυπα ευτυχίας, ούτε το να ερωτευθείς ούτε το να αγαπηθείς από μόνο του φέρνει την ευτυχία. Ίσως να την φέρνει το να αγαπάς, αλλά αν δεν μπορείς να έχεις αυτό που αγαπάς είναι ο πιο σίγουρος δρόμος για τη δυστυχία. Εύχομαι να είχα ερωτευθεί την επιστήμη μου και όχι άνθρωπο, δε θα με απογοήτευε ποτέ...μα τώρα που άλλαξα επαγγελματικό προσανατολισμό, κάτι τέτοιο είναι πλέον απίθανο...Μακάρι να πίστευα πως όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο, μακάρι να πίστευα στη θεία πρόνοια, μακάρι να μάθαινα τον εαυτό μου μέσα από όλα αυτά και να μην ήμουν ακόμη περισσότερο χαμένη απ' ότι πριν...