7.9.2013 | 18:34
παλι
τοσο καιρο πονουσα μακρια σου,για ολα σου τα μεγαλα λαθη,για τον εγωισμο και τις εμμονες σου,για το οτι ησουν μακρια,για την αχαριστια σου και τα ψεματα που επειδη σ'αγαπουσα δεχομουν..κοιμομουν και ξυπνουσα με αν και γιατι,δεν μπορουσες να συγκριθεις με κανεναν,σε εβλεπα σε ολα τα ματια αλλα δεν ηθελα να σε δω γιατι μονο μακρια σου ενιωθα ηρεμη,να μη σε βλεπω,να ξεχαστεις..εδωσα ορκο στον εαυτο μου να μη σε ξαναφησω να με ξαναπληγωσεις ποτε αλλα καθε βραδυ ομως η ιδια ταινια μπροστα στα ματια μου,ολες μας οι στιγμες οσο κι αν πονουσαν..περασε ο καιρος,ξεχαστηκες μεσα μου,ησουν παντα εκει αλλα ξεθωριασμενη εικονα,νομισα τα ειχα καταφερει,φιλουσα αλλον και δε σκοτεινιαζα στη σκεψη σου..και τοτε ξαναγυρισες κι εγω πατησα ολες τις υποσχεσεις που ειχα δωσει στον εαυτο μου και κατεληξα να κοιμαμαι τωρα μαζι σου..αλλα τιποτα δεν ειναι το ιδιο,δε μπορω να σ'αγκαλιασω οπως πριν,να σε πω αγαπη μου,να ξυπνησω μαζι σου και να χαμογελασω..εσπασες τα παντα μεσα μου τοτε και δε μπορω να νιωσω οσο κι αν παλευω..οποτε καληνυχτα αγαπη μου παλια σε λατρεψα αλλα δε μπορω πια..κι ας εισαι τοσο ομορφος οταν κοιμασαι..