ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν έχω ύπνο. Όχι από άγχος. Από τις σκέψεις είναι. Εκεί που γυρίζεις μόνος σου άλλο ένα βράδυ, μετά από μια ευχάριστη έξοδο. Και οι σκέψεις σε βομβαρδίζουν. Όπως το τι κάνω με την ζωή μου. Τίποτα ουσιαστικό. Τίποτα σπουδαίο. Οι περισσότεροι λένε «ακολούθα τα όνειρά σου» και «κάνε κάτι που θα μετρά». Αν δεν είσαι σε ηρεμία με τον ίδιο σου τον εαυτό, τίποτα δεν μετρά. Κάποιοι το ονομάζουν κατάθλιψη. Εγώ ξέρω ότι δεν έχω. Είμαι τόσο εύθυμος όταν είμαι γύρω από ανθρώπους. Γνωστούς και άγνωστους. Μ’ αρέσει να τους κάνω να γελάνε. Γιατί γελάω και εγώ. Γιατί όταν ξεχνάνε για αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα ό,τι τους προβληματίζει, αισθάνομαι όμορφα. Έχω διαβάσει ότι ο λόγος που εμείς οι «κωμικοί» κάνουμε ό,τι κάνουμε, είναι επειδή φοβόμαστε να αποκαλύψουμε τον πόνο μας. Αισθανόμαστε άβολα και είμαστε κλειστοί τύποι. Δεν ξέρω. Απλά τρέχω να ξεφύγω. Τρέχω μακριά από τον άνθρωπο που δεν θέλω να γίνω.Την είδα φέτος την Β. στο καρναβάλι. Ήρθε όπως πολλοί άλλοι. Δεν το περίμενα καν. Δεν με ένοιαζε. Ή έτσι νόμιζα, ότι την είχα ξεχάσει. Τα βλέμματά μας συναντήθηκαν, αλλά δεν ήρθε να μου μιλήσει. Ούτε εγώ ενδιαφέρθηκα. Τι να πούμε εξάλλου? Μετά την είδα να φιλιέται με τον μαλάκα, που σε δυο μήνες θα την έχει πετάξει σαν στυμμένη λεμονόκουπα για καμία ξανθιά. Το ίδιο έλεγα και πέρυσι. Μάλλον εγώ κάνω λάθος. Μόνο εγώ. Μετά κατάλαβα ότι δεν είναι η ίδια ο λόγος που η διάθεσή μου ένα με το πάτωμα. Είναι η μοναχικότητα. Ο φόβος του ότι δεν θα υπάρξει γυναίκα που θα με κοιτάξει στα μάτια και θα μου πει ότι με αγαπά και ότι είμαι τα πάντα για αυτή. Όχι όπως έκανα εγώ λανθασμένα. Ότι δεν θα μπορέσω να ταυτιστώ με έναν άνθρωπο και να είμαι πραγματικά χαρούμενος.Λένε ότι πρέπει να αγαπάς τον εαυτό σου. Εξωτερικά εννοώ, δεν νομίζω να υπάρχει κανείς που μισεί το πώς είναι δομημένος ο χαρακτήρας του εξάλλου. Έχω διαφορετική άποψη. Πρέπει να είσαι ικανοποιημένος και να έχεις αποδεχτεί τον εαυτό σου, δεν χρειάζεται να τον αγαπάς. Δεν αλλάζει αυτό. Έρχεσαι και φεύγεις το ίδιο. Απλά γεμίζεις εμπειρίες όσο περνάνε τα χρόνια. Πρέπει να βρω την ακρη και να γυρίσω την ζωή μου προς το καλύτερο. Διάολε, ούτε ένα κείμενο με συνοχή δεν μπορώ να συντάξω…