ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Άλλη μια χρονιά που θα πάω να δουλέψω σε ένα σχολείο. Πολλά χρόνια μόνη μου, έχω συνηθίσει, πανε πολλά χρόνια απ' όταν είχα κάνει σχέση με κάποιον που φάνηκε τελικά μλκας. Πάλι φάτσες αχωνευτες, ξενες. Πάλι καμία οικειοτητα, τα τελευταία χρόνια η κατάσταση επαναλαμβάνεται. Κάποτε έκανα διάφορα, γνωριμιες, τιποτα δεν εξελίχθηκε. Εσβησαν. Συνήθως ήταν κάτι καμμενοι που δεν τους ήθελα. Ή χάνονταν. Οι φίλες γνωστές σε φάση οικογένειας πλέον. Έπρεπε να είχα κάνει κάτι πιο κοινωνικο σε δουλειά μήπως έκανα καμία καλύτερη γνωριμία με κανένα. Βαρέθηκα. Ούτε για σεξ δεν εχω διάθεση ενώ κατά βάθος θέλω, ήθελα... Μου το χάλασαν. Αλλάζεις μέρη, οικειότητα πουθενά αλλά Κ με άτομα της δουλειάς που είναι σε σχολεία πάρεα δεν κανεις, είναι κατηχητικό. Έφτασα στο σημείο να βάζω και εφαρμογές, όσες φορές το έκανα χαλαστηκα,να μιλάς με τον κάθε άκυρο. Μη γίνεις δασκάλα. Λεφτά θα έχεις αλλά μοναξιά, γίνεσαι αντικοινωνικη στο τέλος, όλο γυναίκες. Αντρες της δουλειάς κάτι αντιπαθητικα ψώνια. Η ζωή ένα one night stand. Τελικά άξιζε όλο αυτό; Δεν υπάρχει σεξ, ούτε οικειότητα πλέον. Πολυ πιεστική δουλειά και στο τέλος μένεις άδειος. Μορφωνω τα παιδιά του καθενα, εγώ δε θα κάνω όπως το βλέπω. Μου την έχει δώσει. Οι άντρες ανεπαρκείς Κ απόγοητευτικοι. Είχα ξεκινήσει με χαρά κάποτε και πλέον νιώθω βλάκας Κ κοροιδο.