ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ουάου!Ναι,έχω και'γω την εξαιρετική τιμή να γράφω πανελλήνιες σε λίγο καιρό.Βλέπω τριγύρω μου ανθρώπους και πόσο μάλλον συνομίληκους να κατακλύζονται από μία ανυπέρβλητη τρομολαγνεία όσον αφορά το συμβάν αυτό.Κλάματα,σπαραγμοί,μοιρολατρείες,αυτολύπηση,άγχος,ξενύχτια,ψυχοσωματικά..κτλ κτλ.Γιατί;Για μια κατάσταση που μόνη μας έχουμε διογκώσει.Έχουμε εθιστεί στην εύκολη διέξοδο και αναζητούμε άλλη μία για την συγκεκριμένη κατάσταση.Αναζητούμε την επιτυχία χωρίς να είμαστε διατεθιμένοι να διανύσουμε αυτόν τον κοπιώδη αγώνα,που στην τελική δεν θα έχει ως αποτέλεσμα την είσοδο σε κάποια ανώτατη σχολή.Στην προκειμένη περίπτωση,είναι μια ευκαιρία για αυτοκριτική,"γνωθι σαυτον" που λέγανε κι οι Αρχαίοι Έλληνες.Γνωρίζουμε τις δυνατότητες και τις αδυναμίες μας,πειθαρχούμαστε,τιθασεύουμε τα ατίθασα πάθη μας σε καλούπια λογικής.Άλλα αυτό βέβαια διόλου μας νοιάζει!Ας περάσουμε στο πανεπιστήμιο,ας ζήσουμε τη ζωή μας,ας αποδείξουμε στους άλλους οτι δήθεν είμαστε διανοούμενοι και ας είμαστε τελικά αγράμματοι πτυχιούχοι.Γιατί τελικά αν εστιάζαμε στο "είναι" και όχι στο "φαίνεσθαι" όπως λόγου χάρη γίνεται και τώρα,όλα θα αντιμετωπίζονταν από διαφορετική οπτική γωνία.Χαιρετίσματα σε όλους :*-Μια 18άχρονη!