ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
10.5.2014 | 20:49

πάντα εδω..

"Θα είμαστε φίλοι;Υπάρχουν τόσοι πολλοί λόγοιπου δε θα έπρεπε ποτέ να το δεχτείς.Συχνά παρα-είμαι ντροπαλός κι αγέλαστος,Ιδιαίτερα ευαίσθητος. Ο φόβος μου ξεσπάει σαν οργή,μου είναι τόσο δύσκολο να αφεθώ, να χαλαρώσω!Μιλάω όλο για μένα όταν φοβάμαικι άλλοτε πάλι, πάνε μέρες χωρίς τίποτα να πω.Μα θα σε κάνω να γελάς και θα σε αγαπάωΚι όταν λυπάσαι θα σε έχω αγκαλιάκλαίω λιγάκι σχεδόν κάθε μέραγιατί με νοιάζει πιο πολύ απ’ όσο θα φαντάζονταν οι άλλοικι όταν καμμιά φορά αποκαλύψω την τρυφερή πλευρά μου(το πιο ζεστό και μαλακό κομμάτι που όλο κρύβω),Αναρωτιέμαι, θα είμαστε φίλοι?Ένας φίλος που πέρα από αδυναμίες κι όρκουςΘα αγγίξει το μυστικό, κρυφό μου μέρος,εκεί που είμαι πράγματι ΕΓΩ,Θ’ αναγνωρίσει πως πονώστα δακρυσμένα μάτια και στα χείληκαι δεν θα πάρει δρόμο όταν με δειπεσμένο κάτω απ' τις προσωπικές μου ήττεςαλλά θα σταματήσει και θα μείνειγια να μου πει για τον καιρόπου ήμουν κάποτε όμορφος κι εγώ.θα είμαστε φίλοι;Υπάρχουν τόσοι λόγοιπου δε θα πρεπε ποτέ να το δεχτείς.Συχνά παρα-είμαι σοβαρός,δεν ξέρεις από μένα τι να περιμένεις,Αλλες φορές ψυχρός κι απόμακροςκι όλο μου φαίνεται θ’ αλλάζω και θ' αλλάζω…Καυχιέμαι, κοκορεύομαι, σαν το παιδί την προσοχή ζητάωπαίρνω φωτιά, εχω άγριο θυμό!Μα θα σε κάνω να γελάς και θα σε αγαπάωΚι όταν φοβάσαι θα σε παίρνω αγκαλιάΚλονίζομαι λιγάκι κάθε μέραΓιατί φοβάμαι πιο πολύ απ΄ όσο θα φαντάζονταν οι άλλοικι αν κάποτε την τρομαγμένη μου πλευρά αποκαλύψω(το αγωνιώδες φοβισμένο μου κομμάτι που όλο κρύβω)Αναρωτιέμαι, θα είμαστε φίλοι?Ενας φίλος που όταν φοβάμαι την κοντινή επαφή και τονε διώχνωΠεισματικά αυτός θα μένει στο πλευρό μουΝα μοιραστεί ό,τι περίσσεψε από μια τέτοια μέρα.Όταν κανείς δε θα θυμάται το όνομά μου,Όταν κανένας στο τηλέφωνο δε θα καλέσει,Όταν κανείς για μένα δε θα ανησυχήσει,Αν έχω τίποτα ή δεν έχω...κι αυτοί που έχω βοηθήσει κι υπολόγιζατόσο επιδέξια θα τρέξουνε μακριά μουΈνας φίλος που τίποτα δικό μου όταν δε θα έχει απομείνει,ούτε η γοητεία, ούτε η λεπτότητα, ούτε οι τρόποι,παρ’ όλα αυτά θα παραμείνει ωστόσο…θα είμαστε φίλοι?Δεν έχω λόγο σοβαρό.Απλά μονάχα στο ζητώ…"θα τα καταφέρουμε κι ολα θα περάσουν,σύντομα θα μαι κοντα σου ....
 
 
 
 
σχόλια
Δεν υπάρχει δυνατότητα σχολιασμού
Scroll to top icon