ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ακολουθώ τη δικιά σου πορεια.Μόνη και αλλιώτικη μέσα στη μέρα την καλοκαιρινή που ξημερωνει.Ο ήλιος εκείνος ο δικός μας, με ξενερωνει.Μου θυμίζει πώς κάποτε σε κρατούσα από το χερι.Σου φιλουσα τα χείλια, τα αυτιά και τα μάγουλα σου.Τα μπλε σου τα μάτια είναι τώρα μονάχα μια σιωπηλή σκιά χαμένη κάπου μέσα στις διαδρομές μου. Προσπαθώ να φύγω αλλά δεν μπορω.Προσπαθώ να σε ξεχάσω αλλά δεν τα καταφερνω.Έλα μαζί μου.Πιάσε μου το χερι.Σφιξε το μέσα στο δικό σου και παμε.Πάμε σε όλες τις παραστάσεις που ποτέ δεν με πηγες.Πάμε σε στενά που ποτέ δεν σου εδειξα.Πάμε σε παραλίες απομακρυσμενες να αντικρισουμε τη χλωμή τη σεληνη.Εκείνη θα είναι εκεί. Θα μας χαμόγελα.Και εμείς με τα φιλιά μας ζωντανά,Θα νοιώσουμε πάλι σαν παιδιά.