28.1.2014 | 10:19
Παντα πιστευα..
Πως ο θεος εχει καλα σχεδια για μενα η εστω με συμπαθει γιατι ασυναισθητα περπατω στον δρομο του.Δεν χρειαστηκε να ειμαι ερωτευμενος για να καταλαβω τηναξια που εχει η ζωη στα ομορφα και στα ασχημα της.Προσπαθησα να δωσω καλη εικονα σαν παιδι σαν αντρας σαν συζυγος σαν πατερας,και δεν μπορω να πω οτι απετυχα.Μπορω να πω ομως οτι κουραστηκα,γιατι προσπαθησα να κανω "καριερα" σαν καλο παιδι,και τελικα ειμαι μονος.Δεν με τρομαζει η μοναξια,αλλα εχω να δωσω ακομα τοσα πολλα,και φοβαμαι πως κανεις δεν ενδιαφερεται,πως ειμαι ενας απλα ανθρωπος που ζει στον κοσμο του.Ειναι κριμα.Αισθανομαι πως ανοιγω την πορτα για να φυγω απο κατι που λειπω..
