ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

"Because tonight you are in my hair and eyes, And every street light that our taxi passes shows meyou again, still you"Γιατί έπρεπε έτσι να γίνει. Έπρεπε να σε βρω και να με βρεις τη λάθος στιγμή, ή για τους λάθος λόγους και να προσπαθήσουμε και οι δύο τόσο μα τόσο πολύ, και να φάμε το κεφάλι μας, να το κοπανήσουμε στον τοίχο.Έπρεπε να θέλουμε το όμορφο, το τρυφερό, έπρεπε να μου διαβάζεις ποιήματα και να μου γράφεις κείμενα από ενθουσιασμό, που για χάρη τους εγώ αγνόησα την πραγματικότητα.Και τώρα κάθομαι και αναζητάω ένα κείμενο για μένα, ένα κάτι λίγο να το χεις γράψει για μένα, ένα μικρό κομματάκι σου που να μπορώ να λέω ότι του λείπω. Αλλά δε βρίσκω τίποτα, τίποτα, κι απλώς είμαι αυτή που την πιάνουν τα κλάματα 2 η ώρα το πρωί και δεν έχει πια το δικαίωμα να σε ξυπνήσει να την παρηγορήσεις. Που ζηλέυει και ζητάει έναν άνθρωπο που δεν ήταν δικός της εξαρχής, αλλά γαμώτο, ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να βάλεις φραγμούς στο τι νιώθεις?Κι αν για σένα ήμουν ένας ενθουσιασμός και ένα διάλειμμα, εγώ για μια στιγμή πίστεψα σε εμάς.Σκατά στα μούτρα μου, γιατί ποιός θα με παρηγορήσει εμένα τώρα?Ποιός θα μου πει ότι τουλάχιστον σε είχα, όταν έχεις πάρει πίσω και τη λίγη παρηγοριά πως ένιωθες όσα μου έλεγες?Ποιά θα έρθει να κοιμηθεί σπίτι μου και να μου πει ότι είμαι όμορφη, και ότι αγαπάει το μυαλό μου, και δεν πειράζει που είμαι έτσι κλειστή και περίεργη, γιατί για κείνη είμαι ιδιαίτερη?Και να ξέρεις, όταν σε δω πάλι δε θάχουν σημασία όλα αυτά, πάλι θα χαίρομαι και θα γελάω, κι ας μη σου έχουν μείνει καθόλου συναισθήματα πια, κι ας είμαι η μόνη που πονάει που δεν την αγκαλιάζεις στον ύπνο.