ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειδωθήκαμε πρώτη φορά στο πάρτυ της σχολής τα Χριστούγεννα. Χορέψαμε - και Θεέ μου, θα ήμουν τόσο αστεία καθώς χόρευα μισομεθυσμένη, και τόσο ανόητη με τα χαζά γελάκια μου. Με μάζεψαν οι φίλοι νωρίς, δεν προλάβαμε ούτε να συστηθούμε.Σε ξαναβρήκα έξω απ' το μεγάλο αμφιθέατρο πριν ένα μήνα, κι ήσουν ωραιότερος απ' ότι θυμόμουν. Μιλούσες με καθηγητή και ντράπηκα να διακόψω. Σε χαιρέτησα από μακρυά, με είδες κι ανταπέδωσες.Έκτοτε σ' έψαχνα συνέχεια - σχεδόν βημάτιζα σε κύκλους, ήθελα να ξανασυναντηθούν οι ματιές μας.Προχθές μπαίνω αργοπορημένη, μουσκίδι, με κομμένη την ανάσα στη διάλεξη, και σε ξεχώρισα αμέσως. Έχουμε κοινό μάθημα, κι εγώ δε βλέπω τίποτα γύρω μου πέρα από σένα!Οι θέσεις δίπλα σου ήταν όλες κατειλημμένες, αναγκάστηκα να καθίσω πίσω πίσω. Ύστερα έφυγα νωρίς, σ' έχασα πάλι.Όμως τώρα ξέρω. Θα 'χω φτάσει πρώτη στην επόμενη διάλεξη, θ' ακουμπάω με την πλάτη στον τοίχο πλάι στην πόρτα κι όταν φανείς θα σου πω «Σε περίμενα», και θα μάθω επιτέλους τ' όνομά σου. Αχ, να είναι το χαμόγελό σου ίδιο μ' εκείνο το βράδυ, μόνο αυτό.