ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

βράδια που γυρνάς στο κρύο,άδειο,ησυχο και άοσμο σου διαμερίσμα που μέναμε μαζί τι κάνεις; Λυπάσαι η χαίρεσαι που δεν είμαι εκεί; Πάντα να σε πονάει η απουσία μου,το κενό μου να μη γεμίζει με τίποτα και κάθε που ξαπλώνεις στο κρεβάτι μας τα δακρυα να καίνε τα μάτια σου,όπως καίγομαι κι εγώ...τα πράγματα που δεν γύρισα να μαζέψω,οι αναμνήσεις μας κ η αίσθηση ότι θα με δεις εκεί, να ειναι η μόνη συντροφιά σου,κακία; Όχι! Παράπονο και απογοητευση για όσα δεν προλάβαμε να ζησουμε,για όσα μου έταξες και στάθηκες ανίκανος να μου δώσεις...επελεξες κατά κάποιο τρόπο,όμως πάντα θα είμαι εκεί και το ξέρεις,πάντα θα ειμαι εκεί...πίσω από την πόρτα που κλείνεις φεύγοντας,στο σκοτάδι να σου χαμογελώ την ώρα που θα ανοίγεις τα μάτια σου,στον άβολο καναπέ να προσπαθώ να ξαπλώσω..τα πρωινά που δε δουλεύαμε να ετοιμάζω πρωινό και τα κρύα βράδια μπροστα στο τζάκι να κάθομαι σαν παιδι όπως ελεγες...θα με βρίσκεις σε κάθε τι που θα αγγιζεις και θα ακούς το γέλιο μου από όλες τις γωνιές.. παράπονο...