16.5.2018 | 17:03
Το παράπονο
Ρε συ! Τόσος καιρός έχει περάσει κι εσυ πουθενά! Έστω σαν οντότητα, έστω σαν άνθρωπος αληθινός με αισθήματα αγνά, έστω σαν πρώην που προχώρησε μπροστά! Εκτός του ότι το μεγάλο μου παράπονο είναι πως δεν με κοιταξες στα μάτια να μου πεις τον λόγο και να είσαι απόλυτα ειλικρινής, τώρα το συνεχίζεις και το μεγαλώνεις όλο αυτό! Εγώ όμως επειδή είναι έτσι το «σκαρί» μου σε σκεφτόμουν και σε αγαπούσα μέχρι χθες! Πρωί μεσημέρι απόγευμα βράδυ σε σκεφτόμουν, σου μιλουσα,σε φανταζόμουν και σε αγαπούσα όλο αυτόν τον καιρό έστω μισή, έστω προδομένη και απογοητευμένη. Όμως εχθές έμαθα άσχημα πράγματα για σένα...πράγματα που μου εκανες και συνεχισες να τα κανεις και στην επόμενη...πράξεις ντροπιαστικές,πράξεις που δείχνουν άνθρωπο χωρίς ψυχή!Γνωρίζω πολύ πολύ καλά πως έχεις και καλά στοιχεία & έχεις κάνει και καλές πράξεις...αλλά βγήκε το εξής συμπέρασμα: τα καλά τα εκανες για την παύση των κακών και για να έχεις χώρο και χρόνο να συνεχίσεις τα κακά!Σου εύχομαι να έχεις υγεία σωματική και ψυχική και στην επόμενη να γίνεις σαν τις πρώην σου...σαν αυτες που σε αγάπησαν πολύ! Η δόξα και τα πτυχία δεν σε κάνουν άνθρωπο σωστό
0