ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν:Είμαι πέμπτο έτος αρχιτεκτονικής, εμφανίσιμος, ξύπνιος, με καλό χιούμορ, απ΄ότι λένε, χωρίς οικονομική άνεση, ανοιχτός χαρακτήρας και μάλλον σωστός φίλος, κατα βάθος μοναχικός, ευαίσθητος χωρίς να το δείχνω κι ευθύς με όλους ακόμα κι αν παρεξηγηθώ. Το θέμα: Εμφανίζεται στην παρέα (ξαδέρφη της κοπέλλας ενός φίλου) κοπέλα 22 ετών, φοιτήτρια, όμορφη για τα γούστα μου, έξυπνη, με χιούμορ (παράγμα δύσκολο για γυναίκα/από την έως τώρα εμπειρία μου), η οποία "μπαίνει" στην παρέα και δείχνει πως προσπαθεί "να κολλήσει", γιατί προφανώς της αρέσει. Όλα καλά ως εδώ.Επί δύο μήνες, όποτε βρισκόταν η παρέα ερχόταν κι αυτή. Κανένα πρόβλημα. Τα αγόρια της παρέας την γουστάραμε όλοι κι εδώ κι εκεί το κουβεντιάζαμε. Εγώ είμαι μπακούρης και με επιλογή μου (αφού διαβάζω γερά να τελειώσω τη σχολή που την έχω τώρα προτεραιότητα), αλλά και γιατί δεν έτυχε να "βρω" κάποια που να μου αρέσει και να την γνωρίζω, εδώ κι ένα χρόνο σχεδόν. Με την πρώην κοπέλα μου ήμασταν μαζί 3,5 χρόνια, αλλά τέλειωσε το Φυσικό και της τέλειωσα κι εγώ, αφού γύρισε στην επαρχία που καταγόταν και μας έγραψε κανονικά. Δεν τρέχει τίποτα. Έτσι για μη λέμε τα κάλαντα εκεί που δεν πρέπει.Στο θέμα: Κάθε φορά λοιπον που ερχόταν, επεδίωκε να καθήσει δίπλα μου, επεδίωκε να συζητάμε οι δυό μας, γελούσε με τα αστεία μου, ρωτούσε πάντα την ξαδέλφη της, αν θα είμαι κι εγώ στη συνάντηση (μου τα λεγε ο φίλος), προθυμοποιόταν, όποτε χρειαζόταν να με γυρίσει στο σπίτι με το αυτοκίνητό της (στο οποίο καθόμασταν και κουβεντιάζαμε)και γενικά έδειχνε πως "με πάει". Την ίδια εντύπωση είχε και ο κολλητός μου με τον οποίο συζήτησα αυτό που έβλεπα.Επειδή λοιπόν τη γούσταρα σαν γυναίκα, αλλά και σαν παρέα κι επειδή δεν μου αρέσει να είμαι αρσενική φιλενάδα, εφόσον μου αρέσει μια γυναίκα, αποφάσισα να της τα ζητήσω.Την τελευταία φορά λοιπόν που με γύρισε σπίτι, της είπα, ότι κάποια στιγμή θέλω να βγούμε οι δυό μας και όχι συνέχεια με την παρέα, εφόσον θέλει κι αυτή. Μου είπε εντάξει και να την πάρω τηλέφωνο. Ήταν Τετάρτη και της είπα πως θα την πάρω την Παρασκευή για να κανονίσουμε, γιατί είχα εξεταστική εκείνες τις δυο μέρες. Την πέρνω την Παρασκευή το πρωί και κανονίζουμε να βγούμε το βράδυ. Πάμε στο Παγκράτι (βολεύουν οι δρόμοι) κι αφού καθόμαστε και λέμε δυο-τρία τυπικά. Της λέω: "επειδή έξυπνη είσαι προφανώς ξέρεις γιατί σου ζήτησα να βγούμε ή έστω το υποψιάζεσαι. Για να μη χάνουμε χρόνο συζητώντας άσχετα. Σου λέω πως μ΄αρέσεις και θέλω να δούμε αν μπορεί να γίνει κάτι μεταξύ μας, γιατί ως φίλοι-γνωστοί κουράστηκα να βγαίνουμε".Πριν σας πω τι μου απάντησε. Βγαίναμε σαν παρέα σχεδόν δύο μήνες. Από τη στιγμή που μου αρέσει μια κοπέλα δεν χρονοτριβώ με πολλά-πολλά για δυο λόγους πρώτον για να μην παραγνωριστούμε και γίνουμε φίλοι, δεύτερον γιατί δεν θέλω να καψουρευτώ και να "κολλήσω" μετά, εφόσον δεν κάτσει η φάση. Θέλω να κινούμε πριν σοβαρέψει μέσα μου για να "μετριάσω τυχόν απώλειες". Μαλακία μου, παραξενιά μου. Πέστε το όπως γουστάρετε δεν με πειράζει.Στο θέμα. Με ακούει. Κάθεται λίγο αμίλητη και μου απαντά: "Δηλαδή σχέση ή τίποτα;". Της λέω τί άλλο; "Δηλαδή, αν δεν κάνουμε σχέση, δεν θα ξαναβρεθούμε, ούτε στην παρέα, ούτε πουθενά;" Και της απαντάω "Εννοείται ότι θα ξαναβρεθούμε στην παρέα, αλλά όχι όπως ήμασταν, δηλαδή όχι τόσο συχνά και μέσα στην παρέα κομμένα τα δίπλα μου, τα πολλά-πολλά με συζητήσεις, τα θα σε γυρίσω σπίτι κ.λ.π. Γνωστοί ναι. Να τα λέμε που και που μέσα στην παρέα, γιατί κι εγώ αν δεν ήσουν εσύ δεν θα έβγαινα τόσο συχνά με τα παιδιά, ναι να τα λέμε. Φίλοι όμως όχι. Φίλους έχω και καλούς δεν θέλω άλλους. Και με γυναίκες που μου αρέσουν δεν γίνομαι φίλος". Κι έρχεται η ρουκέτα: "Ξέρεις μου αρέσεις κι εσύ και η παρέα σου πολύ, ΜΕ ΤΙΜΑ (ναι έτσι ακριβώς το είπε !) η πρότασή σου, αλλά μόλις βγήκα από μια σχέση και δεν είμαι έτοιμη για κάτι νέο". Κεραμίδα . Την τρώω. Τη χωνεύω γρήγορα. Και προχωράω. "Και τότε ρε Κάλια, τα κολλητιλίκια με μένα τί τα θέλες; Εκτός κι αν κατάλαβα λάθος". "Όχι δεν κατάλαβες, αλλά να δεν είμαι έτοιμη". Είπαμε δυο τρεις άσχετες βλακείες και χωρίσαμε. Εγώ δεν είπα τίποτα στα παιδιά (εκτός από τον κολλητό μου που είναι τάφος), προκειμένου να μη νοιώσει άσχημα και δεν ξανάρθει . Ξαναβρεθήκαμε στον επόμενο μήνα τρεις-τέσσερις φορές με όλη την παρέα. Όλα καλά. Δεν υπήρχε πρόβλημα. Και γιατί να υπάρχει άλλωστε. Οπότε μετά το μήνα, αρχίζει η ξαδέρφη της να λέει , ότι πίεσα την Κάλια, της την έπεσα, της τα ζήτησα γρήγορα, είναι πληγωμένη από άλλη σχέση, νοιώθει παρείσακτη, νοιώθει άσχημα γιατί "απομακρύνθηκα", δεν θέλει να έρχεται πλέον γιατί η "παρέα είναι δικιά μου", κλαιει, την εκτίμησε την πρότασή μου, αλλά δεν φταίει, αφού τώρα δεν μπορεί , ΕΝΟΙΩΣΕ ΣΑ ΝΑ ΤΗΝ ΕΚΒΙΑΖΩ (τρελλλλοοό;;;) και διάφορα άλλα τέτοια . Και βρίσκομαι απολογούμενος ξαφνικά για την Κάλια, λες και τη βίασα. Και τους γράφω όλους στ΄αρχίδια μου και τους λέω "για να σας διευκολύνω, κρατήστε την Κάλια, να μην κλαίει, που τη γνωρίσατε χθες κι εγώ την κάνω". Πέσαν πάνω μου. Τί λες ρε μαλάκα, το πρόβλημα είναι με την Ντίνα (την ξαδέρφη) δεν είναι με την Κάλια και διάφορα άλλα. Τελικά λόγω της εξεταστικής έτσι κι αλλιώς αραιώσαμε τα έξω, η Κάλια σιγά-σιγά απομακρύνθηκε από την παρέα, μέχρι που ξέκοψε εντελώς, ωστόσο από τις κοπέλλες της παρέας "ήμουνα λάθος" γιατί βιάστηκα κι έπρεπε να ρωτήσω αν είχε ή έχει σχέση και διάφορα τρελλά. Αν είχε σχέση τί γύρευε συνέχεια μαζί μας. Αν δεν ήθελε σχέση μπορούσε να το χει πει στην παρέα γενικά ότι δεν ψάχνετε. ΤΟΣΟ ΛΑΘΟΣ ΗΜΟΥΝΑ ή ΕΙΣΑΣΤΕ ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ ρε κοριτσια ΤΕΛΙΚΑ; Μεγάλο το κείμενο, αλλά δεν είχα και τί να κάνω και είπα να σας το γράψω, να περάσει η ώρα μου και η δικιά σας διαβάζοντάς το. Γράψτε ότι θέλετε, αν θέλετε.-Αλέξανδρος-