10.9.2014 | 02:47
Πάρε θέση επιτέλους!
Γιατί δεν φεύγω,δεν καταλαβαίνω... Επειδή δεν είναι μόνο απ'αυτόν, αλλά από έναν γάμο;Επειδή έχω ένα παιδί και όλοι μου λένε "προσπάθησε για το παιδί σου", να το μάθω το παιδί δηλαδή να ζει στην υποκρισία, στις επισκέψεις φίλων και στις δήθεν χαμογελαστές φωτογραφίες;Επειδή οι χωρισμένες φίλες μου μου λένε, "πάλεψέ το, δεν αντέχεται το μόνη με παιδί"- ενώ μόνη με παιδί και συντροφιά την αδιαφορία, την παντελή έλλειψη σεβασμού και τη γκρίνια του μαζί, είναι καλύτερα;Επειδή φοβάμαι μήπως το παιδί μου πληγωθεί, μήπως 'βγάλει' άσχημη αντίδραση- λες και το να ακούει καβγάδες και να τους αναπαριστά με τα παιχνίδια του είναι καλή αντίδραση...Επειδή με κατηγορώ, εμένα, που απ'την αρχή δεν άκουσα τα καμπανάκια και προχώρησα;Επειδή τον λυπάμαι που δε βγάζει αρκετά λεφτά και αν χωρίσουμε δε θα έχει ούτε καν πού να μείνει; Επειδή με απειλεί ότι θα μου πάρει το παιδί, ενώ εγώ ξέρω ότι δεν υφίσταται κάτι τέτοιο;Επειδή αν δε σε κερατώσει ο άλλος, δεν υφίσταται λόγος να χωρίσεις; Επειδή με έπεισε η απρόσωπη κοινωνία ότι θα με κρίνει ως εγωίστρια να κάνω εγώ,η γυναίκα, το βήμα; Επειδή με βλέπω αδύναμη και τόσο εύκολη στη γνώμη των άλλων; Επειδή είμαι δειλή να πάρω πίσω τη ζωή μου στα χέρια μου;Επειδή δεν αντέχω να πάρω θέση στη ζωή μου;Δεν καταλαβαίνω, γιατί, αφού έχω ήδη φύγει, γιατί δεν φεύγω...