ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας, πραγματικά θέλω σε κάποιον να μιλήσω και να το βγαλω απο μεσα μου, δεν ειχα αλλη λυση απ το να το πω εδω. Ειμαι γκει, 20, και την Μ. Δευτερα πηγα στο σπιτι ενος που μιλαγαμε απο μια εφαρμογη, αφου καναμε μπαφο (τι το θελα ο μαλακας), καναμε σεξ, και αφου τελειωσε μεσα στη καποτα συνειδητοποιουμε οτι ηταν σπασμενη, λογικα ειχε σπασει κατα τη διαρκεια. Εμενα με επιασε αμεσως πανικος, ειχα και τις ζαλαδες απ το μπαφο. Δεν την παλευα. Μετά απο δυο μερες βασανιστικες και γεματες φοβο και σκεψη αποφασισα να παω στο νοσοκομειο στη μοναδα λοιμωξεων να ζητησω την αγωγη pep. Μεγάλη Πέμπτη τώρα έτρεχα στο νοσοκομείο κρυφά από όλους, τελείως μόνος χωρίς κανέναν, τρομοκρατημένος για την υγεία μου. Εγώ πάντα προσέχω και κάνω αρκετές εξετάσεις ανά εξάμηνο, αλλά αυτό που έγινε ήταν ατύχημα και επειδή δεν ήξερα τι έχει ο άλλος, πήγα για την αγωγή. Μου την γράψανε ανώνυμα κιόλας και για ένα μήνα θα παίρνω 3 χάπια την ημέρα. Είναι τα χάπια που παίρνει και ο οροθετικός, τα οποία είναι βαριά μου φέρνουν υπνηλία, ζαλάδες, αέρια, νιώθω αδύναμος και θέλω να είμαι ξάπλα συνέχεια με αποτέλεσμα να κάθομαι κάθε μέρα όλη μέρα σπίτι. Τώρα όμως που σε λίγες μέρες που τελειώνουν οι διακοπές, θα πρέπει να πάω σχολή, με τι δυνάμεις; Ζω με το φόβο μην μάθουν κάτι οι δικοί μου, μην βρουν τα χάπια... Απλά γιατί να το περνάω όλο αυτό Πασχαλιάτικα;