11.7.2015 | 01:00
Πάτερ ημών
Βλέπω τον Κωστα Καρρα και μου θυμίζει τοσο πολυ τον πάτερα μου..Μεχρι τα 14 μου (2009) ηταν ο πιο ευτυχισμένος ανθρωπος στον κοσμο,ηταν ο πιο χαμογελαστός.Ποτε του δε με μάλωσε. Ηταν εκει να με συμβουλεύει .Να πηγαίνουμε βολτες οταν δεν ειμαι καλα και να εχει την υπομονή να μου λύνει ολες μου τις αποριες.Ο ήρωας μου!Και τωρα; Αμίλητος,σκυφτός. Ακομα και τωρα επιμένει να μου δινει λεφτα ακομα και αν δεν εχει.Αλλα εχει χαθει το χαμόγελο του.Σκυφτός πηγαινει στη δουλειά του,σκυφτός ερχεται.Χωρις ορεξη. Χαμογέλα μπαμπά μου..
