οσες φορες του εχει πει να χωρισουν κανει σαν τρελος δεν το δεχεται και πολλες φορες την απειλει
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ
ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
σχόλια
σχόλια
Δεν το γνώριζα...ίσως τότε θα ήταν καλό να απευθυνθείτε σε κάποιο οργανισμό υποστήριξης γυναικών.http://www.katafygiogynaikas.org/prostasia/content/%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%AF%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%B9%CE%BA%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CF%85%CF%80%CE%B7%CF%81%CE%B5%CF%83%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%B3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BA%CE%B5%CF%82-%CE%B8%CF%8D%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%B2%CE%AF%CE%B1%CF%82
Την απειλει οτι τι? θα τη σκοτωσει? :/
Πρώτα θα το συζητούσα με τα αδέλφια μου,οπότε αν έχεις μίλα τους ,είστε ακριβώς στην ίδια θέση.Μέτα θα έπιανα τον πατέρα μου ,θα του έλεγα ο,τι ξέρω και θα του ανακοίνωνα οτι του δίνω την ευκαιρία να τα πεί ο ίδιος στη μητέρα μου κι αν δεν το κάνει θα του έλεγα οτι θα της το πω εγώ!Δεν ξέρω ,έτσι νομίζω θα έκανα...Σίγουρα η ευθύνη δεν είναι δική σου.Αν ήμουν μητέρα δεν θα κατηγορούσα το παιδί μου που μου το έκρυψε κι αν ήμουν πατέρας δεν θα το κατηγορούσα που με "μαρτύρησε"!
το εχει κανει κ αλλη φορα αλλα του δωσαμε μια ευκαιρια γιατι δεν ειχαμε που να παμε
ΜΙΛΑΣ!! Ανοιγεις τα ματια στην μανα σου και την παιρνεις και φευγετε απο κει μεσα.. η τουλαχιστον την πειθεις να παρει διαζυγιο.. η τελος παντων κανεις κατι ωστε να μεινει μακρια του.. εκτος κι αν η ιδια ειναι μαζοχα.. εκει αλλαζει.. αλλα οτι της το λες της το λες.. να χεις και τη συνειδηση σου ησυχη ρε φιλε! Κι απο κει και περα αστην να πραξη οπως κρινει αυτη..
δυστυχως δεν εχουμε που να παμε η μητερα μου δεν δουλευει και δεν εχει κ υποστηριξη απο τουσ γονεις της.
Διαζύγιο και διατροφή; Συγγενείς;
Από μικρός έβρισκα φωτογραφίες άλλων γυναικών στο σπίτι μέχρι που κάποια την είχα και μπροστά μου για κάμποσο καιρό, τα έφερε η τύχη έτσι μάλλον. Δεν μίλησα και ας ήξερα. Εβλεπα τη μάνα μου, που υπέφερε (δεν συνηθίζεται το αιώνιο κέρατο), και το έφερνα απ' έξω-απ' έξω να τον παρατήσει και θα ήμουν "εγώ εκεί". Φανερώθηκε μόνος του και τελικά δεν τον έπαιρνε άλλο.Στα 18 μου όλα αυτά. Ξαλάφρωσα όταν έφυγε.Εσύ ξέρεις τι θα κάνεις και πόσο κουράγιο έχεις για το τι θα κάνεις.
μακαρι ν εφευγε κ ο δικος μου αλλα ξερει οτι εμεις δεν μπορουμε ν παμε πουθενα οποτε ετσι εχει μια οικογενεια για τον κοσμο και τις γκομενες για να περναει καλα
Ιδια περίπτωση θα έλεγα...
Δεν ανακατευεσαι. Διαφορετικα του κανεις μια κουβεντα.
