Καλωσήρθες στο κλαμπ κοριτσάκι..τουλάχιστον το δέχτηκες με ωριμότητα κι αυτό είναι πολύ ελπιδοφόρο για το μέλλον σου. Αλήθεια, σε συγχαίρω :)
12.7.2016 | 03:43
παΤερας
Δεν θα αρνηθω οτι ειχα κλαψει πολλες φορες για το οτι δεν ειχα γνωρισει ποτε τον πατερα μου.. Και το κανει χειροτερο οτι η μητέρα μου δεν εφτανε ποτε να γεμισει το κενο ισα ισα το μεγαλωνε.. Μεγαλώνοντας λοιπον τον εαυτό μου μονη μου, ευχομουν καποια μερα να τον δω εστω απο μακρια, να με εβλεπε και αυτός, να μου ζητούσε συγνωμη και να ζουσαμε σαν μια ωραια οικογενεια.. Αυτα παλια. Οταν ημουν μικρη. Πριν μια εδβομαδα ειχα την ευκαιρια (μου εκανε την χαρη) να τον συναντησω.. Οταν πηγα σπιτι το ιδιο βραδυ εκλαψα πιο πολυ απο ολες τις φορες. Απο χαρα, απο ανακούφιση? Αποκαλύφθηκε οτι ο ιδανικος μπαμπας που ειχα στο μυαλο μου δεν ειναι παρα ενα κτηνος με αϊδιαστικες αποψεις και απαισια συμπεριφορά.. Ανακουφιστηκα που δεν μεγαλωσα με αυτο το ατομο, οχι οτι περασα καλα, αλλα μια ηρεμια και μια προσγείωση στην πραγματικοτητα την πηρα. Και χαρηκα. Λ16
1
