ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αλλο ενα βραδυ που καθομαι και κλαιω εξαιτιας αυτης της σχεσης.Ο ιδιος μου ο γονιος εχει καταφερει να καταστρεψει επειτα απο την εφηβικη και την ενηλικη ζωη μου πλεον.Μπορω να ανακαλεσω απειρα βραδια να κλαιω στο σκοταδι ακουγοντας καταθλιπτικη μουσικη για εσενα. Εφυγα απο το ιδιο μου το σπιτι εξαιτιας σου.Γιατι μου το κανεις αυτο. Το μονο που ηθελα ητανε να εχω μια σχεση αγαπης με τον πατερα μου οπως ολοι οι αλλοι. Οτι εχεις πει. Οτι εχεις κανει. Σαν να σε νοιαζει μονο η δικια σου ζωη και εγω να ειμαι ενα σκουληκι. Και θελω τοσα να σου πω,τοσα να σε ρωτησω,τοσα γιατι,κυριως ΑΝ με αγαπας θα θελα να ξερα γιατι εγω ακομα και τωρα καπου μεσα μου βαθια ακομα σε αγαπαω. Και ας πλεον ειμαστε σαν 2 ξενοι.Δεν μπορω να ειμαι ο εαυτος μου με εσενα μπροστα.Υποκρινομαι οτι ειμαι καποιος αλλος ανθρωπος. Χωρις πολλους συναισθηματισμους,μονο αδιαφορες ψυχρες συζητησεις.Δεν ητανε ετσι απο παντα ομως,θυμαμαι οταν ημουνα μικρη και εφευγες εξω να σου λεω παντα να γυρισεις πισω τρεχοντας γρηγορα σαν λαγος. Και εσυ ελεγες ναι σαν λαγος θα ερθω δεν θα αργησω,ελεγες. Ισως. Σε καποια επομενη ζωη να καταφερω να σου πω ολα οσα θελω.