ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ακουω συχνα ανθρωπους σε μακροχρονιες κυριως σχεσεις να ερωτευονται καποιον αλλον κ να ειναι σε διλημμα για το αν πρεπει να συνεχισουν τη σχεση τους ή να χωρισουν για να ειναι με το αλλο προσωπο. Κ αναρωτιεμαι, οσοι τελικα αποφασιζετε να παραμεινετε στη σχεση σας, πως ξεχνατε το αλλο προσωπο? Φανταζομαι οτι δεν γινεται ετσι απλα να αποφασισεις οτι δεν θα σκεφτεσαι τον αλλον. Αρα? Πως τον ξεχνατε? Πως παυετε να τον σκεφτεστε? Ειδικα αν τον συναντατε αναγκαστικα στη δουλεια ή καπου αλλου, ποσο ευκολο ειναι να μην σας νοιαζει κ να μην τον εχετε στο μυαλο σας? Μηπως τελικα ακομα κ οταν αποφασισεις να τον βγαλεις απ το μυαλο σου, αυτος παραμενει στο μυαλο σου κ συνεχιζει να σε βασανιζει? Μηπως τελικα ισχυει αυτο που λενε οτι ο καλυτερος τροπος να αντισταθεις σ ενα πειρασμο ειναι να υποκυψεις σ αυτον?