ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αυτόν τον καιρό πνιγομαι, κοροϊδεύω ουσιαστικά εμενα προσπαθωντας μάταια να πείσω τον ίδιο μου τον εαυτό πως ειμαι καλά..Είναι πολυς νωρίς, σκέφτομαι οτι δε θα μπορέσω να καταφέρω τίποτα ποτέ στην ζωή μου. . και σκεφτοντας πώς θα συνεχίσω με τετοιο πιεστικο ρυθμό μεχρι την στιγμη που θα δώσω πανελλήνιες στεναχωριεμαι και κλαίω..Πολλοί θα μου πουν " ναι μωρέ όλοι τα έχουν περασει και έχουν ερθει στην ιδια θεση με εσενα. " Όμως εμένα δεν με παρηγορεί το να νιώθω πως και οι αλλοι πέρασαν και παίρνουν δύσκολα σαν εμένα.Σιχαίνομαι τον εαυτό μου..όλοι λένε αγαπηστε τους εαυτούς σας και εγώ δεν ξερω καν πως να το κάνω ή να αρχισω κατι τέτοιο, πλέον δεν με γεμίζει και δεν με ευχαριστεί τίποτε. Έχω μαλωσει με ατομα που μπροστά στην ιδια μου την μούρη έχουν πει ψέματα χωρις ντροπή ενώπιον όλων για δικό τους συμφέρον για να μη φανεί τι σκατοψυχοι είναι.., με αποτέλεσμα να βρισκομαι περιθώριο με μόνο μια καλή μου φίλη.Η τσίπα μηδέν και το υφακι που εχουν οι ντιβουλες προς εμένα σαν να μην το έκαναν ποτε. ( Όμως σε αυτό δε τους έκανα ποτε την χαρη να με γειωσουν, εφόσον γνωριζω οτι εχω δίκαιο και το συγκεκριμένο δεν με πτοεί καθόλου, συνηθισμένες στο να βγάζουν χολή είναι και να ξεκατινιαζονται είναι ) .Οι μισοί θεωρούν πως ειμαι χαζή χωρις λογο και αιτία επειδή είμαι απομακρυσμένη απο την ταξη από περσυ..Ο λογος; γιατι σχεδον όλοι κοιτάζουν το πώς είναι ο αλλος, πώς ντύνεται, πως φερεται,κάνουν αστεια όπου για να γελασει ο άλλος πρέπει να προσβάλλεις κάποιον με μειονεκτικά σχόλια.Γιατί πρέπει να γίνεται αυτο;γιατί πρέπει ο καθένας να κοιτάει πώς πώς βγάλει κακιά για τον αλλον;Πλέον εφόσον είναι όλοι έτσι σε μια τέτοια ' κλίκα ' έχοντας τέτοιον χαρακτήρα ( οχι μόνο σε εμένα αλλά γενικότερα ) αναρωτιέμαι αν εγώ εχω λάθος να νιώθω έτσι και αν πρέπει να συμπεριφερομαι και εγώ παρόμοια εφόσον το κάνουν σαν να ειναι φυσιολογικό στους άλλους..Περα απο αυτό τον εκνευρισμό εχουμε και την καθηγήτρια του φροντιστηρίου να μας χτυπάει σε κάθε λαθος πώς δε θα κάνουμε τίποτα και δε θα καταφέρουμε να περασουμε εκει που θέλουμε. . και πώς δουλειά δεν εχουμε να προσπαθούμε αν " συνεχισουμε έτσι " .Έχω και τους γονείς μου, χειρότεροι στα μυαλά που θα συναντήσει ο οποιοσδήποτε, συγκεκριμένα ο πατέρας μου.Να μου χτυπαει πώς αν δεν περασω θα ειμαι μια άχρηστη που δε θα κερδίσω τίποτα αν δε περάσω.Καθε μέρα μαλώνει με την μητέρα μου.Τον μισώ.Οπως και να εχει προσπαθώ να διαβάσω, το κανω ' καλα ' ναι, μετά απο ενα σημειο ομως δε μπορώ, νιωθω οτι ειναι τσάμπα ο κόπος σκεπτόμενη τους παραπάνω παράγοντες ..Μήπως έχουν δίκαιο; όλο αυτό έχω στον νου μου..Ελπίζω να μην κούρασα, οπως ελπίζω να μου απαντήσετε και να μην περασει απαρατήρητο..Παρακαλώ δημοσιεύστε το.