ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Φοβαμαι τις ανηφόρες. Ναι καλά διαβασατε. Οχι όταν κινούμαι με τα πόδια(εκτός αν έχουν πολύ μεγάλη κλίση), αλλά όταν βρίσκομαι σε όχημα (μηχανή/αυτοκίνητο). Ως συνοδηγός απλά τρεμω, έχω ταχυκαρδίες, πραγματικά φοβάμαι! Δεν ξέρω πως αλλιώς να το εξηγησω. Παθαίνω σαν αμόκ και κοκαλωνω ολοκληρη. Καλά ως οδηγός δεν το συζητώ...5-6 φορές έχω παει με το αμάξι και αυτό με πολλή πίεση από τον σύντροφό μου που ήταν και συνοδηγός καιε εμένα να τρέμω και να κάνω σαν τη χήρα στο κρεβατι. Μόνη μου πήγα μόλις μία φορα και μετά δεν ξαναπέρασα από εκείνον τον δρομο. Απλά δεν μπορώ να το κανω. Η αλήθεια είναι πως παλαιότερα ,στο γυμνάσιο , είχα ένα ατυχημα με μηχανή σε ανηφόρα. Η μηχανή του τότε φίλου μου ήταν χαμηλά κυβικά, δεν την έβγαλε την ανηφόρα, με αποτέλεσμα να κάνει σούζα και μετά να γυρίσει ανάποδα. Εμείς δεν πέσαμε , δεν ξέρω τι έγινε ακριβώς, πάντως θυμάμαι πως έφυγα προς τα πίσω, αλλα προσγειωθηκα στα πόδια μου, το ίδιο και αυτός. Δεν ξέρω αν φταίει αυτό, καθώς δυστυχώς δε θυμάμαι αν φοβόμουν τις ανηφόρες και πριν από αυτό το συμβάν . Είμαι πλέον 28. Δεν βλέπω ελπίδα...