ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Soul, πιστεύεις πως αν ένας άνθρωπος αποδεχτεί πραγματικά την παρούσα φάση που βρίσκεται (όποια και αν είναι) με τα καλά της και τα στραβά της, θα έπαιζε ρόλο στην αυτοεκτίμηση ή στην αυτοπεποίθηση του; Δηλαδή η σκέψη ότι "δεν είμαι όπως θα ήθελα ιδανικά να είμαι, αλλά είμαι ΟΚ με αυτό που είμαι" θα μπορούσε να επηρεάσει θετικά την ψυχολογία μας;Έχω αυτό τον προβληματισμό τελευταία και με αφορμή το σχόλιό σου είπα να θέσω το ερώτημα.

Φίλε, στην τελική όλα αυτά περί αυτοπεποίθησης είναι τροφή για το εγώ μας,κατά τη γνώμη μου.Όσο το τρέφουμε τόσο πιο ανήσυχοι και ανικανοποίητοι γινόμαστε. Νομίζω πως η λύση είναι σίγουρα η αποδοχή του εαυτου μας πάνω απο όλα.Τότε ηρεμεί νους , πνεύμα και ψυχή.Εντάξει για την ψυχή δεν είμαι σίγουρη. Επίσεις, δεν θα γίνουμε αυτό που θέλουμε να είμαστε.Απλά είμαστε.Το τι είμαστε θα φανεί όταν αρχίσουμε να ξετυλίγουμε τις φλούδες του εγώ μας. Θέλει εργασία με τον εαυτό μας καθημερινά.Για να χτίσουμε μια αληθινή αυτοπεποίθηση , όχι την ψευτοαυτοπεποίθηση που μας πλασάρουν οι ψυχολόγοι και τα βιβλία αυτοεξέλιξης.

Αυτό που λέω είναι απλώς οτι πολλοί με σκοπό να μας βοηθήσουν, μας προτρέπουν να τροφοδοτήσουμε το εγώ μας ακόμα πιο πολύ.Εγώ επειδή βλέπω οτι ο εγωισμός μόνο κακό μου κάνει, έχω επιλέξει να συμβουλεύομαι περισσότερο την ανατολικη φιλοσοφία, που μου λέει "ξεντύσου και δες την πραγματικότηρα".Δεν θέλω να αντλώ την επιβεβαίωση απο τους άλλους.Θέλω να σταματήσω να προσπαθώ να είμαι αυτό που θέλουν οι άλλοι , για να δω τι πραγματικά ειμαι.

Έτσι ακριβώς