ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Διαβάζω πολλές εξομολογήσεις αγοριών και κοριτσιών που λένε οτι θέλουν να κάνουν σεξ, οτι είναι παρθένοι και λοιπά.Ήμουν παρθένα μέχρι τα 25 μου. Αν και έβγαινα ραντεβού με διάφορα αγόρια, κανένας δεν με οδήγησε στο σημείο να θέλω να κάνω κάτι παραπάνω μαζί τους-άλλοι ήθελαν σκέτο σεξ, άλλοι να βρουν την επόμενη για να χωρίσουν την προηγούμενη και άλλες τέτοιες καταστάσεις. Στα 23 μου, μετά απο ένα στενάχωρο βράδυ, εκμυστηρεύομαι στον πρώτο μου ξάδερφο που είμαστε συνομίληκοι οτι δεν έχω ολοκληρώσει με κανέναν. Δεν σχολίασε κάτι παρά είπε μόνο οτι θα μου γνωρίσει αυτός τον καλύτερο που υπάρχει απο τους φίλους του επειδή με βλέπει σαν αδελφή του! Πράγματι, μετά απο 1-2 μήνες θέλησε να μου γνωρίσει ένα παιδί που μόλις είχε τελειώσει τις σπουδές και το στρατιωτικό του και ήταν έτοιμος ψυχολογικά για μια σχέση. Ο ξαδερφός μου όμως του είπε οτι είμαι παρθένα και ο ίδιος θέλησε να με γνωρίσει μόνο και μόνο επειδή ήθελε να δει πόσο άσχημη είμαι για να μην με πλησιάζει άνδρας. Ήμουν εγω, αυτός, ο ξάδερφος και ένα κοινός τους φίλος και ''το προξενιό'' είχε χαζέψει πάνω μου και το πήραν χαμπάρι και οι άλλοι 2. Εμένα δεν μου άρεσε και σαν αντίδραση έγινε τύφλα στο μεθύσι. Πες-πες ο ξάδερφος με έπεισε να μην κολλήσω στην πρώτη εικόνα και να δώσω μια ευκαιρία και σαν απελπισμένη για να κάνω μια σχέση, την έδωσα αλλά μόνο 1 ραντεβού επειδή δεν μου έβγαινε... Αυτόν δεν τον ξαναείδα, με τον ξάδερφο σκοτωθήκαμε επειδή του ξέφυγε πάνω στην κουβέντα οτι μου τον γνώρισε για να κάνω σεξ και μετά να με σχολιάζει με τους φίλους του.... Απο τότε λέμε μόνο ένα γεια και πολύ είναι, δεν έχουμε επαφές όπως παλιά σαν ξαδέρφια..Πέρασε σχεδόν 1,5 χρόνος απο τότε, πλέον στα 25 μου γνωρίζω ένα παιδί 28 χρονών πολύ όμορφος, μου έδειξε ενδιαφέρον και απλά αφέθηκα χωρίς να σκεφτώ τίποτα. Ήξερα οτι δύσκολα θα γίνει κάτι παραπάνω ανάμεσά μας επειδή δεν ήταν σε φάση για δεσμό-μαζί μου. Αυτός ήταν ο πρώτος μου, αλλά έκανα την βλακεία και του το ανάφερα πριν γίνει το μοιραίο επειδή φοβόμουν οτι θα έφευγε. Ήταν αρκετά ωραία και μπορώ να πω οτι ένιωσα και μια ευχαρίστηση και εκείνες τις στιγμές που ήμασταν μαζί δείχναμε τρυφερότητα ο ένας στον άλλον με αγκαλιές και φιλιά. Δεν τον ξαναείδα απο τότε αλλά ξέρω οτι είναι πολύ καλά στην προσωπική του ζωή και χαίρομαι.Τώρα αν και είμαι κοντά στα 30, έκανα μόνο μία σχέση μερικών μηνών μετά τον πρώτο μου αλλά δεν μπορώ να πω οτι ήταν και οτι καλύτερο. Βλέπω νεαρά ζευγάρια και ζηλεύω επειδή θα ήθελα και εγω να ερωτευόμουν απο μικρή ηλικία και η πρώτη μου φορά να ήταν με κάποιο παιδί που με αγαπάει και ίσως να ήμουν και εγω η πρώτη του, αλλά η ζωή δεν μου τα έφερε έτσι-δεν ήμουν και κάποιο δημοφιλές κορίτσι για να με θέλουν τα αγόρια του σχολείου ή οι λίγο μεγαλύτεροι.Φυσικά και θα ήθελα η ερωτική μου ζωή να ήταν διαφορετική αλλά γνώριζα λάθος ανθρώπους που όμως ανήκουν πλέον στο παρελθόν. Και μάλλον έτσι θα ξαναγίνει, θα αφεθώ στον επόμενο που θα μου αρέσει και θα αξίζει χωρίς να με ενδιαφέρει κάτι... Μόνο που έχω συνηθίσει στην μοναξιά μου και μερικές φορές σκέφτομαι οτι αφού μέχρι τώρα σε αυτόν τον τομέα δεν τα πάω καλά, έτσι θα είναι και το μέλλον...