ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γράφτηκε μια εξομολόγηση σήμερα(http://www.lifo.gr/confessions/view/277594) χωρίς να αφήνει την δυνατότητα σχολιασμού περί στρατού. Σαν σήμερα πρίν ένα χρόνο παρουσιαστηκα στον αυλώνα και επιτρέψτε μου να σχολιάσω. Με το που περνάς την πύλη του στρατοπέδου περνάς σε έναν άλλο κόσμο. Τα δικαιώματα σου και η άποψη σου πάνε περίπατο. ΕΊσαι μονίμως υπο την σκέπη των ανωτέρων σου. Άμα είσαι αξύριστος,άμα δεν υπακούσεις αυτό που σε διέταξαν, άμα δεν κάνεις αυτό που ο στρατιωτικός κώδικας επιτάσσει να κάνεις τιμωρήσε. Βλέπωντας το απο τον έξω κόσμο φαντάζει τρελό αλλά εκεί το ζείς τελείως διαφορετικά. Χωρίς να σε ρωτήσουν σε βάζουν σε ένα λόχο μαζί με άλλους ,κοιμάσε μαζί τους, τρώς μαζί τους, χρησιμοποιείται την ίδια τουαλέτα το ίδιο μπάνιο . Δεν είμαι αγοραφοβικός αλλά διαπιστώνεις ότι το να σε βάζουν να ΄συζείς με ανθρώπους που δεν θέλεις να είσαι μαζί τους είναι άλλο να το λές και άλλο να το ζείς. Είσαι κλεισμένος σε ένα στροπέδο,απαγορεύεται να βγείς απο αυτό παραμόνο όταν και μόνο δικαιούσαι έξοδο για λίγες ώρες. Όταν έχεις υπηρεσία κοιμάσαι 3-4 ώρες την ημέρα, ξυπνάς 4 παρά το βράδυ για να κάνεις περίπολο το στρατόπεδο ή να φυλάς τον θάλαμο ,εξωπραγματικά πράγματα για κάποιον έξω απο το στρατό. Λάτζα, τουαλέτες, βαψίματα, καθαρισμό καναδέζας υπο το βλέμμα των ανωτέρων σου και καθημερινή επιθεώρηση για το άν είναι το κρεβάτι σου στρατιωτικά στρωμένο(ειδικό τρόπο) , οι αρβύλες σου γυαλισμένες έξι η ώρα το πρωί. Ζείς σε καθεστώς καταπίεσης και αναζητάς την ελευθερία σου. Μην λοιπόν το εξισώνετε αυτό με το άν βρίσκεις δουλειά ή με το άν σκεπάζεσε με 5 σεντόνια. Σκοινάκια γενάρη μήνα σε ένα βουνό κάπου στην παραμεθόριο να μην μπορείς να κλείσεις μάτι όλη νύχτα απο το κρύο και τα ροχαλητά των οροσείβιων συνοδοιπόρων σου. Κλανίλα και ποδαρίλα συμπληρώνουν το κόνσεπτ.